چكيده فارسي :
طنز به عنوان يكي از گونه هاي شوخ طبعي در بيان احساسات ادبي، ابزاري است كه با تكيه بر خلاقيت و با پشتوانه ي تفكر و تامل، واقعيت و حقيقت مسايل اجتماعي، سياسي، فرهنگي و انساني را آن چنان به تصوير مي كشد كه هيچ ابزار ديگري قادر به انجام آن نيست. شفيعي كدكني از جمله شاعراني است كه شعرش ظرفيت و ظرافت هاي خاصي را در خود گنجانده است و يكي از اين نوع سازوكارهاي ادبي او در اشعارش، پرداختن به طنز و طبع آزمايي در اين زمينه است كه به تعهد او در برابر جامعه برمي گردد و اين متعهد بودن يكي از اصول بنيادين شاعران جريان سمبوليسم اجتماعي است. طنز شفيعي در گذر زمان، جنبه اي انساني با پشتوانه اي فلسفي به خود مي گيرد كه ناشي از آگاهي و شناخت او نسبت به جامعه و زمانه است. هدف اين نوشتار پرداختن به طنز او و شگردهايش، همچون بهره گيري از عناصر ملي، ديني و طبيعي، طنز عارفانه و به كار گيري آرايه هاي ادبي در شعر اوست تا نشان دهيم كه طنز او علي رغم خفيف بودن، با به كار گيري اين روش ها بسيار تاثيرگذار بوده و برجستگي خاصي به شعر او بخشيده است.
چكيده لاتين :
Satire, as one of the species of humor in expressing literary sentiment, is a tool which, by relying on creativity and with the support of reflection, portrays the reality and truth of social, political and cultural issues, that no literary tools and technique the other can not do it. shafiee kadkani is one of poets whose poetry includes some special humorous elegance in his political, social and cultural fields returning to his commitment to society, which is one of the fundamental principles of the poetry of the flow of social of social symbolism. Satire shafiee kadkani, over time, takes on a humanitarian aspect with a philosophical backing that comes from his knowledge of society and the time. the purpose of this article is to address its humor and actions , such as use of national, religious and natural elements, as well as the use of literary techniques and arrays in his poems, to show that his humor, despite being
