عنوان مقاله :
نگاهي نو به «اُمّيّت نبيّ»
عنوان به زبان ديگر :
A New Reflection on the “Ummīyyat of the Nabī”
پديد آورندگان :
خوش منش، ابوالفضل دانشگاه تهران - دانشكده الهيات - گروه علوم قرآن و حديث، تهران، ايران , پوران، مرضيه دانشگاه تهران - دانشكده الهيات، تهران، ايران
كليدواژه :
اُمّيّت» , اُمّ , اُمّي , اُمّ‌القري , زبان مبين
چكيده فارسي :
پيامبر اكرم (ص) پس از دوران فترت در اجتماعي جاهلي و فرورفته در عصبيت‌هاي قومي و تفاخرهاي نژادي مبعوث شد؛ پيامبري «اُمّي» كه هم خاتم پيامبران بود و هم مأمور پايان دادن به جاهليت و اُمّيّت با معجزه‌اي از جنس كتاب و بيان و زبان. خاتميت نبيّ و به تبع آن، وصف خاص و انحصاري «اُمّي» براي او، نظرگاه انبوهي از محققان بوده و نتايج گوناگوني را دربرداشته است. در اين ميان «بيسواد»، «غير يهودي»، «منسوب به اُمّ‌القري» و «منسوب به اُمّ» وجوه معنايي غالب‌تري براي واژه اُمّي بوده‌اند.اما در نگاه به اين مفهوم اگر به «سياق» آيات قرآن (به عنوان منبع و مرجع اين تعبير) توجه شود؛ اگر «روح معنا»ي واژگان و «نظام مراتب» در كلمات و بستر بكارگيري آن‌ها درآيات و سور قرآن پررنگ‌تر ديده شوند؛ و در نهايت اگر نقش و تأثير «زبان قرآن» نيز در نظر گرفته شود، تصوير روشن‌تري از آن به دست خواهد آمد. تصوير حاصل شده از اين مفهوم در كنار جايگاه خاتميت پيامبر (ص)، نشان از اين دارد كه اُمّيّت نبيّ متفاوت و فراتر از اُمّيّت ساير بشر است و مفهومي وحدت بخش و هم‌افزا و به گستره انسانيت و در واقع ناظر به بازيابي اصول فطري و مشتركات وجود بشر مي‌باشد.
چكيده لاتين :
After the pause period (fatra), the Holy Prophet (PBUH) was sent to an ignorant and
depraved society due to ethnic and racial prejudices. An “Ummī” prophet who was
both the seal of the prophets and the agent of ending ignorance and Ummīyat, with a
miracle of the kind of book, expression and language. The prophecy of the Prophet
and, consequently, his special and exclusive description of “Ummī,” have been
discussed by a large number of scholars and have yielded various results. “Illiterate,”
“non-Jewish” and attributed to “Umm al-Qurā” or “Umm” have been more dominant
semantic aspects for the word “Ummī.” Looking at this concept, if the context of the
verses of the Qur’an (as the source and reference of this interpretation), the “spirit of
meaning” of the words and the “system of levels” in the words, as well as the role and
influence of the “language of the Qur’an” are considered, a clearer picture will be
obtained that upon which and due to the position of the Prophet’s finality, the
ummīyyat of the Prophet is different and beyond the ummīyyat of other human beings
and has a unifying and all-encompassing concept, extending to the restoration of
human innate principles.
عنوان نشريه :
تحقيقات علوم قرآن و حديث
