بازنگرشي به اثربخشي «خوشخلقي- تندخلقي»، هدايتگر اخلاقي در متقاعدسازي مخاطب

A reconsideration of efficaciousness of good-temperedness vs ill-temperedness a moral guide in convincing the audience

در اين تحقيق با بررسي يكي از ويژگيهاي منشي هدايتگر اخلاقي كه درصدد راهنمايي ديگران به انجام كار خوب و ترك كار بد است؛ يعني خوشخلقي- تندخلقي، به تحليل نقش آنها در متقاعدسازي مخاطب پرداخته شده است. بررسي متون نقلي و تحليل منطقي، اين نتيجه را به دست داده است كه هر يك از منش خوش‌خلقي و تندخلقي، در متقاعدسازي مخاطب نقش دارند. براي خوش خلقي طبق اطلاعات به دست آمده از متون و مشاركت كنندگان در تحقيق، 25 كد رفتاري متقاعدكننده برشمرده شده و در ميان مصاديق متعدد تندخلقي، پنج رفتار «واكنش اعراضي»، «عبوست»، «عدم مدارا»، «عتاب» و «مهار خشم»، از منظر آيات و روايات مورد تحقيق قرار گرفته است. اين تحقيق بيانگر آن است كه خوش خلقي و تندخلقي - هر يك - از دو مسير مركزي و پيراموني، به متقاعدسازي مخاطب منجر مي شوند.

Having studied one of the ethical guiding character-oriented features that intends to guide people to perform good and quit the evil, that is good-temperedness vs ill-temperedness, this research analyzes the role of this feature in convincing the audience. An investigation of the transmitted texts and the logic analysis has produced the result that both characters of good-temperedness and ill-temperedness play role in convincing the audience. Based on the information and facts achieved from the texts and the participants in the research, twenty-five convincing behavioral codes have been mentioned for good-temperedness. Similarly, from among numerous instances of ill-temperedness the five behaviors of 'the reaction of turning away from somebody', 'sternness', 'intolerance', 'reproof' and 'anger-control' have been investigated from the perspective of the Qur'an and traditions. This research indicates that each of good-temperedness and ill-temperedness results in convincing the audience through two central and environmental courses.