بررسي زاويه ديد در داستان حضرت مريم (س) بر اساس الگوي وجهي‌ ـ‌ روايي پاول سِيمْپْسُون

فاقد عنوان لاتين

در قرآن مجيد از شخصيت‌هاي مختلفي سخن به ميان آمده كه يكي از آنها، حضرت مريم(س) است. هدف از اين نوشتار، بررسي و تجزيه و تحليل زبان‌شناختي زاويه ديد در داستان مريم(س) بر اساس مدل پيشنهادي پاول سيمپسون است؛ زبان‌شناسي كه در سبك‌شناسي، مؤلفه‌هاي دقيقي براي بررسي داستان ذكر كرده است. نتائج نشان از آن دارد كه راوي در 29 مورد، از نوع سوم شخص بازتاب‌گر است و افكار، عقائد و احساسات و افعال شخصيت‌هاي داستان را شرح مي‌دهد و در چهار مورد، راوي اول شخص و دخيل در داستان مي‌باشد و به ياري شخصيت‌هاي داستان مي‌آيد. براساس محور دوم تقسيم‌بندي سيمپسون، وجهيت غالب در متن، مثبت است كه نشان از ديدگاه قاطع و مطمئن راوي در مورد واقعيت توحيد و اخلاص و نتايج و دستاوردهاي ناب آن دارد. ابزارهاي زبان‌شناختي به كار رفته در اين وجه عبارتند از: فعل‌ها و واژه‌هاي مبني بر وجهيت مثبت مثل فعل‌هاي دعايي، امري، ادات تأكيد، جملات بيان‌كننده عقيده و جملات تعميم‌دهنده. تفكر غالب در زبان متن روايي، بريدن حضرت مريم (س) از دنيا و پيوستن به ملكوت الهي و زندگي در محيط‌هايي مثل محراب و سرزميني دور است كه نشان از وابستگي شديد به خداوند، دل‌بريدن از غير او و نيز معجزاتي كه در اثر اين ارتباط خالصانه اتفاق مي‌افتد، دارد؛ هرچند در مواردي، وجهيت منفي از جانب برخي از شخصيت‌ها مانند قوم يهود، در زبان متن روايي قابل مشاهده است.

فاقد چكيده لاتين