تطبيق سوررئاليسم غربي و مؤلّفه‌هاي مشابه در اشعار نادر نادرپور

An investigation of Surrealism in Nader Naderpour's Poems

سوررئاليسم، مكتبي است كه در فرانسه و قرن بيستم پديد آمده است. هرچند اين مكتب در اروپا مطرح شد، بارقه‌هايي‌ از انديشة اين مكتب را مي‌توان در آثار شاعران و نويسندگان ايراني نيز جست و جو و بازيابي كرد. گاه بين مؤلّفه‌هاي سوررئال اين آثار و سوررئال غرب، تشابه‌هاي عميقي ديده مي‌شود كه حكايت از اصالت اين مكتب در آثار ايراني از گذشته تا كنون دارد. اين پژوهش، با روش توصيفي-تحليلي ، به كنكاش در اشعار نادرپور پرداخته و جلوه‌هاي سوررئاليستي آن را با مؤلّفه‌هاي غربي تطبيق داده است. نتيجة بدست آمده، نشان مي‌دهد، هرچند نادرپور شاعر سوررئاليست نيست، امّا مؤلّفه‌هاي سوررئاليستي در اشعار او نمود پررنگي دارد. عدم هراس از مرگ، ايجاد تصاوير نامفهوم و عجيب، بكارگيري تصاوير سوررئال و بسامد فراوان حسّ-آميزي و تشخيص نمونه‌هايي از عناصر سوررئاليستي در شعر نادرپور است كه قابل تطبيق با مؤلّفه‌هاي غربي سوررئاليستي است.

An investigation of Surrealism in Nader Naderpour's Poems Surrealism is the presentation of free images of subconscious mind. The aim of this method is to emancipate the imagination from reason dominance, and create original and intact themes in an atmosphere of sleep-awake and semi-conscious beyond time and space. This new method makes random emerging forms of writing to appear and presents a new report of reality. As sparks of this school reflection can be retrieved in Nader Naderpur's works, this research explored Naderpur's poems and analyzed its surrealistic effects using descriptive-analytical method. The obtained result shows that Naderpur is not a surrealist poet, but surrealistic components have a colorful presence in his poems. No fear of death, creation of weird and bizarre images, the use of strange and unfamiliar similes and metaphors, frequent use of synesthesia and personification are some examples of surrealistic elements in Naderpur's poetry.