مطالعه تطبيقي رجوع از هبه در حقوق ايران و پيش‌نويس قانون مدني اتحاديه اروپا (DCFR)

The Comparative Study of The Revocation of Donation in Iranian Law and The Draft European unio‎n Civil Code (DCFR)

در اين پژوهش، تلاش‌هايي در جهت شناخت ديدگاه دو نظام حقوقي ايران و اتحاديه اروپا به نهاد رجوع در عقد هبه‌ صورت پذيرفت كه هدف از آن، ضمن آشنايي با پيش‌نويس قانون مدني اتحاديه اروپا، بررسي تطبيقي رجوع از هبه و آثار آن در دو سيستم است. درنهايت ضمن امعان نظر در رويكرد قانون‌گذار ايراني و اروپايي به رجوع و موارد آن، بدين نتيجه دست‌يافتيم كه باوجود تشابه در هدف، مقنن ايراني به دليل پذيرش اصل قابليت رجوع، موارد عدم امكان رجوع واهب را به نحو استثنايي مقرر نموده است؛ درحالي‌كه در حقوق اتحاديه اروپا، به دليل اتخاذ رويكرد عدم قابليت رجوع، موارد رجوع از هبه به نحوي محدود اما معقول برقرارشده است كه عبارتند از: ناسپاسي متهب، عدم تمكن واهب و تغيير بنيادين شرايط زمان انعقاد عقد بعد از هبه. اين رويكرد مقايسه‌اي به موضوع، به نحو گسترده‌اي در ميدان نظر و عمل ثمره داشته و ضمن تنوير ذهن قانون‌گذار ايراني، مي‌تواند برخي خلاهاي قانوني را پركرده يا به اصلاح قانون منتهي شود.

In this study, attempts were made to understand the views of the two legal systems of Iran and the European unio‎n on the revocation and feasibility of it in the donation. The purpose of this study, while familiarizing with the draft EU civil law, was to examine the comparative approach of the revocation and the effects of it in two systems. Finally, while suggesting an opinion on the Iranian and European legislature''s approach and its cases, we have achieved the result that, despite the similarity in the target, Due to the acceptance of the principle of the ability to revocation, the Iranian legislators have made exceptions to the impossibility of revocation; While in the EU law, due to adopting a non-revocation approach, the cases of revocation have been established somewhat limited but reasonable including: Ingratitude, Impoverishment and Change of essential circumstances of the time of concluding the contract after the hangover. This comparative approach to the subject has been widespread in the field of action and opinion and, while imparting the minds of the Iranian legislator, can fill some legal vacuum or bring about a reform of the law.