يك روش خوشه‌بندي تركيبي جديد مبتني بر خوشه‌بند cmeans فازي با حفظ تنوع در اجماع

به‌ علت بدون‌ناظر‌بودن مسأله خوشه‌بندي، انتخاب يك الگوريتم خاص جهت خوشه‌بندي يك مجموعه ناشناس امري پر‌خطر و به‌طورمعمول شكست‌خورده است. به‌خاطر پيچيدگي مسأله و ضعف روش‌هاي خوشه‌بندي پايه، امروزه بيش‌تر مطالعات به سمت روش‌هاي خوشه‌بندي تركيبي هدايت شده است. در خوشه‌ بندي تركيبي ابتدا چندين خوشه‌بندي پايه توليد و سپس براي تجميع آن ها، از يك تابع توافقي جهت ايجاد يك خوشه‌بندي نهايي استفاده مي شود كه بيشينه شباهت را به خوشه بندي هاي پايه داشته باشد. خوشه‌بندي توافقي توليد‌شده بايد با استفاده از بيشترين اجماع و توافق به‌دست آمده باشد. ورودي تابع يادشده همه خوشه‌بندي ‌هاي پايه و خروجي آن يك خوشه‌ بندي به نام خوشه‌بندي توافقي است. در‌حقيقت روش‌ هاي خوشه‌بندي تركيبي با اين شعار كه تركيب چندين مدل ضعيف بهتر از يك مدل قوي است، به ميدان آمده‌ اند. با اين‌ وجود، اين ادعا درصورتي درست است كه برخي شرايط همانند تنوع بين اعضاي موجود در اجماع و كيفيت آن ها رعايت شده باشند. اين مقاله يك روش خوشه‌بندي تركيبي را ارائه داده كه از روش خوشه ‌بندي پايه ضعيف cmeans فازي به‌ عنوان خوشه‌بند پايه استفاده كرده است. همچنين با اتخاذ برخي تمهيدات، تنوع اجماع را بالا برده است. روش خوشه‌بندي تركيبي پيشنهادي مزيت الگوريتم خوشه بندي cmeans فازي را كه سرعت آن است، دارد و همچنين ضعف‌ هاي عمده آن را كه عدم قابليت كشف خوشه‌هاي غير‌كروي و غير‌يكنواخت است، ندارد. در بخش مطالعات تجربي الگوريتم خوشه‌بندي تركيبي پيشنهادي با ساير الگوريتم‌ هاي خوشه‌بندي مختلف به‌روز و قوي بر روي مجموعه داده‌ هاي مختلف آزموده و با يكديگر مقايسه شده است. نتايج تجربي حاكي از برتري كارايي روش پيشنهادي نسبت به ساير الگوريتم ‌هاي خوشه‌بندي به‌ روز و قوي است.