واكاوي اثرگذاري توسعه گردشگري بر پايداري نواحي مرزي ساحلي مطالعه موردي: شهر نوشهر

گردشگري مرزي جزئي از صنعت گردشگري است كه اگر به نحوي مناسب برنامه‌ريزي و مديريت شود، مي‌تواند خالق يا محرك يك فرايند توسعه‌يافته براي رسيدن به پايداري در اين نواحي باشد. مقاله حاضر باهدف واكاوي ميزان اثرگذاري توسعه گردشگري بر پايداري شهر نوشهر تدوين‌شده است. روش انجام پژوهش پيمايشي و از نوع توصيفيتحليلي بوده و جمع‌آوري اطلاعات به روش كتابخانه‌اي و ميداني صورت گرفته است. جامعه آماري شامل شهروندان شهر نوشهر بوده كه حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران تعداد 384 نفر مشخص گرديد. پايايي پرسشنامه با روش آزمون آلفاي كرونباخ برابر با 0.72 محاسبه‌شده است. نتايج تحقيق حاكي از آن است توسعه گردشگري نقش مؤثر و معناداري بر هريك از ابعاد پايداري شهر نوشهر داشته است. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده توسعه گردشگري بيش‌ترين اثرگذاري را بر بعد پايداري اقتصادي و كمترين نقش را بر بعد پايداري محيطي داشته است