اثر موقعيت فلس و نوع بستر كشت بر توليد سوخك به روش ‌فلس‌برداري در دورگ سوسن رقم سرانو

موقعيت فلس در روش فلس‌برداري و نوع بستر كشت مي‌تواند بر توليد سوخك در گياه سوسن اثر بگذارد. به اين منظور، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با دو فاكتور موقعيت فلس در دو سطح (فلس بيروني و دروني) و نوع بستر كشت در پنج سطح به اجرا در آمد. بستر پايه يا شاهد داراي 50 درصد پيت + 50 درصد پرليت بود و در چهار بستر ديگر، 50 درصد پرليت ثابت نگه داشته شد، ولي بخش پيت‌ماس بستر پايه با 15 يا 30 درصد كمپوست يا ورمي‌كمپوست كود گاوي جايگزين شد و آزمايش با چهار تكرار به اجرا درآمد. با توجه به نتايج به‌دست آمده بيش‌ترين تعداد سوخك (3)، قطر سوخك (12/79 ميلي‌متر) و وزن خشك سوخك (0/25 گرم)، در تيمار تركيبي ورمي‌كمپوست 15 درصد و فلس‌هاي بيروني به‌دست آمد. بيش‌ترين تعداد ريشه (5/61) در بستر پيت + پرليت و بيش‌ترين تعداد برگ (15/25) و وزن تازه سوخك (1/18) در تيمار ورمي‌كمپوست 15 درصد مشاهده شد. طول ريشه (8/55 سانتي‌متر) در تيمار كمپوست 15 درصد كم‌ترين مقدار بود. بيش‌ترين تعداد ريشه (4/96) و طول ريشه (10/66 سانتي‌متر) و وزن تازه سوخك (1/19 گرم) در فلس‌هاي بيروني به‌دست آمد. مقدار كلروفيل كل گياهان توليدشده در تيمار فلس‌هاي بيروني در تركيب با بسترهاي شاهد، ورمي‌كمپوست 15 و 30 درصد و كمپوست 15 درصد، تفاوت معني‌داري نشان ندادند. بيش‌ترين قطر ريشه (1/56 ميلي‌متر)، طول برگ (14/5 سانتي‌متر) و غلظت نيتروژن (2/48 درصد) در تيمار فلس‌هاي بيروني و بستر پيت + پرليت به‌دست آمد. بيش‌ترين غلظت پتاسيم (4/91 درصد) در تيمار تركيبي ورمي‌كمپوست 15 درصد و فلس‌هاي بيروني حاصل شد. كم‌ترين غلظت فسفر در تيمار تركيبي كمپوست30 درصد و فلس‌هاي دروني ديده شد. با توجه به نتايج به‌دست آمده، مي‌توان چنين نتيجه‌گيري كرد كه فلس‌هاي بيروني و سطوح پايين ورمي‌كمپوست براي توليد سوخك سوسن بهينه هستند.