واكاوي تجارب زيستۀ معلمان مدارس حاشيه‌اي (به لحاظ فرهنگي و جغرافيايي) از دانش‌آموزان به‌حاشيه رانده‌شده

پژوهش حاضر با هدف بررسي تجارب معلمان مدارس حاشيه اي (به لحاظ فرهنگي و جغرافيايي) از دانش آموزان به حاشيه رانده‌شده است. مبناي نظريه اتخاذشده، نظريۀ تعليم و تربيت مرزي ژيرو است. در اين پژوهش از روش كيفي تحليل پديدار شناختي استفاده‌شده است. بر مبناي نمونه گيري هدفمند به واكاوي تجارب هشت نفر از معلمان در سه مدرسه حاشيه اي استان يزد كه تجربه زيسته اي درزمينۀ موضوع موردمطالعه داشتند از طريق مصاحبه‏‏ نيمه ساختاريافته پرداخته شد. يافته ها با روش كدگذاري داده هاي روايي بر اساس روش اسميت تحليل شد سپس به شناسايي و دسته‏بندي پنج مضمون معلم، دانش آموز، محتواي درسي، نظام تربيت رسمي و خانواده به دوازده مقوله و يازده زير مقوله منجر شد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه وجود نظام آموزش متمركز، سطح پايين آموزش و ضعيف عمل كردن بخش تربيت‌معلم، نوع تربيت خانوادگي دانش آموزان، غني نبودن محتواي كتب درسي از دانش بومي ازجمله عواملي است كه نظام تربيت رسمي ايران را از حضور پررنگ تعليم و تربيت مرزي خالي مي كند.