بررسي تطبيقي روش اعتراف‌گيري مرگ مصنوعي در حقوق ايران و ايالات متحده آمريكا

فاقد عنوان لاتين

يكي از روش‌هاي كشف حقيقت در امور قضائي، مرگ مصنوعي است، بدين معنا كه با القاي حس اعدام و يا هر روش مرگ به متهم، موجبات اعتراف ناخودآگاه وي برقرار مي‌شود. هدف از اين پژوهش مطالعه تطبيقي موضوع اعتراف‌گيري مرگ مصنوعي در فقه و حقوق ايران و تطبيق آن با حقوق ايالات متحده آمريكا بوده و به روش تحليلي-توصيفي قصد پاسخ به اين سوال را داشته كه در روش مذكور براي اعتراف‌گيري، چه تفاوت هايي در حقوق كشورمان با حقوق ايالات متحده آمريكا وجود دارد. مسئله اجراي روش مرگ مصنوعي، در فقه اسلامي ريشه داشته و در روايات بدان اشاره شده است. از ديدگاه فقه و حقوق اسلامي، منع اقرار توسط شكنجه به كرات سفارش شده و خط قرمز استفاده از روش مرگ مصنوعي در حقوق ايران، عدم استفاده از شكنجه و هرگونه اجبار در اعتراف گيري است. اما اين مسئله در حقوق ايالات متحده آمريكا به گونه‌اي كاملا آزادنه و بدون حد و مرز در حال اجراست كه اعتراض نهادهاي حقوق بشر را به دنبال داشته است. اين مسئله به خصوص در موارد امنيتي، آزادي بيشتري براي مسئولين مربوطه دارد. نتيجه اين كه مقيد شدن روش مرگ مصنوعي در چارچوب قانون منع شكنجه، جهت كشف حقيقت واقعي ضرورت دارد.

فاقدچكيده لاتين