بررسي تاثيرات جامعه شناختي هرمنوتيك فقه اماميه با تاكيد بر انديشه هاي حضرت امام خميني (ره)

فاقد عنوان لاتين

روش شناسي و هرمونتيك مواجهه يك فقه با متن در كتاب و سنت از مهمترين عوامل تفاوت در نظرات و استنتاجات و درنتيجه اعتقاد به فقه سنتي يا اجتماعي به شمار مي رود. امام خميني(ره) يعنوان يك فقيه با تاكيد بر مقتضيات زمان و مكان به متن جان تازه اي بخشيد و عوامل خارج از متن را در فهم متن دخالت داده و در بسياري از موارد متن را به تنهايي وافي به مقصود نمي دانستند. از آنجايي كه متن با توجه به عوامل خارج از آن مستعد فهم هاي متفاوت است، معتقد بودند كه بر اساس تأثير زمان ومكان ساختار جديد معنايي از دل متن وخارج از وضع متولد مي شود.امام نه تنها استقلال متن از مبدأ آن را نمي پذيرفتند، بلكه متن را مستقل از فقيه وعوامل خارج ازآن نيزنمي دانستند. روش فقهاي اماميه به ويژه امام خميني(ره)، براي پر كردن شكاف بين نص وجهان خارج،روش عمليات اجتهادي باعنايت بر مساله ي تغيير موضوعات ونقش زمان و مكان بوده است و وظيفه ي مكلف را در احكامي كه نمي توان از فهم خطاب به دست آورد به كمك اصول عمليه مشخص مي كردند . نظرات هرمنوتيكي حضرت امام خميني(ره) به‌عنوان يك مجتهد و فقيه كه انقلابات فكري عظيمي در فقه با روشمندي متفاوت ايجاد نمود نقش الگودهي روش‌شناسي فقه اماميه را براي تمام دانش هاي روز دنيا بيشتر نمايان مي نمايد. امام (ره) با تكيه بر فقه جواهري مكتب فقه پويا را پايه گذاري مي‌كند و تشكيل حكومت ديني را اساس كار قرار مي‌دهد كه در دنيا منحصر به فرد است. اين پژوهش به شيوه توصيفي – تحليلي همراه با گردآوري اطلاعات اسنادي وكتابخانه اي انجام گرفته تا بابيان روش شناسي هرمنوتيكي فقه اماميه ميزان ومعيار توجه فقهاء به ويژه حضرت امام خميني به مباحث اجتماعي بررسي وتأثير پذيري متقابل فقه واجتماع مورد مداقه قرار گيرد.

فاقد چكيده لاتين