شناخت شناسي زيبايي از منظر پراگماتيسم در تقابل با زيباشناسي تحليلي

Aesthetic Epistemology from the Perspective of Pragmatism as Opposed to Analytic Aesthetics

زيباشناسي، تلقي معرفت شناختي از زيبايي است و زيباشناسي پراگماتيستي را مي توان نوعي از انواع زيباشناسي دانست كه به عنوان يك معرفت درجه دوم از پايگاه شناخت فلسفي و با روشي پراگماتيستي به هنر و زيبايي مي پردازد و درباره ويژگي هاي آن بحث مي كند.از آن جا كه مكتب پراگماتيسم در واكنش به فلسفه تحليلي نضج گرفت،زيباشناسي پراگماتيستي هم در مقابل زيباشناسي تحليلي معنا مي يابد.كارگردگرايي،تجربه گرايي،وحدت انگاري،نسبيت بافتاري از ويژگي هاي خاص مكتب پراگماتيسم است كه شاخه هاي مختلف پراگماتيسم در آن مشترك اند و زيباشناسي پراگماتيستي نيز با بهره گيري از همين ويژگي ها،در مقابل زيباشناسي تحليلي شناخته و عرضه مي شود.اين مقاله تلاش مي كند به ياري ريچارد شوسترمن و بر اساس تقابل اساسي پراگماتيسم و فلسفه تحليلي، راه را به سمت كشف ويژگي هاي زيباشناسي پراگماتيستي بگشايد.و ضمن اين كار، تلاش كند تا از ميان فيلسوفان پراگماتيست مورد بحث،فيلسوفي كه موفق ترين پرداخت معرفت شناختي را در اين باب داشته است را به عنوان زيباشناس، در اين حوزه معرفي كند.

Aesthetics is the epistemological view of beauty and Pragmatic aesthetics is considered as a kind of aesthetics and a second-degree knowledge, which deals with art and beauty, and discusses its features from a philosophical knowledge perspective using a pragmatic method. Since pragmatism appeared in response to analytic philosophy, pragmatic aesthetics also makes sense only in contrast to analytic aesthetics. Functionalism, experimentalism, monism, and contextual relativity are among specific features of pragmatism, which are common in various branches of this school. Pragmatist aesthetics is also recognized and presented as against analytical aesthetics through these features. With the help of Richard Schusterman and based on the fundamental opposition of pragmatism and analytic philosophy, , this paper sought to pave the way for the discovery of the features of pragmatist aesthetics, and meanwhile, to distinguish, as the aestheticist in this field, a pragmatist philosopher who has had the most fruitful epistemological viewpoint.