چالشهاي دو ژانر تراژدي و كمدي از نظر ابن‌سينا در مواجهه با بوطيقاي ارسطو

فاقد عنوان لاتين

نگرة شعري ارسطو با اين درونمايه وارد گسترة انديشة ايراني شد كه ژانرهاي تراژدي و كمدي بدنبال تقليد و محاكات فضيلتها و رذيلتها هستند. رسالة فن شعر ارسطو برغم نقشي كه در شكلگيري تئاتر غربي داشته، تأثيري در جهان شعر پارسي نداشت. اينكه تئاتر از دل هستي‌شناسي يوناني برآمده، يادآور نيازي است كه نمايش ايراني به بوطيقايي برآمده از فرهنگ ايراني دارد. اين كتاب بعنوان يك رساله مرجع، بارها ترجمه شده يا از آن اقتباس شده است؛ يكي از برجسته‌ترين اين اقتباسها، فن شعر ابن‌سيناست. با اينكه فن شعر ابن‌سينا گزارشي از بوطيقاي ارسطوست ولي نويسنده تنها به تلخيص بوطيقا بسنده نكرده است. شاخصة بنيادي كار ابن‌سينا پرداختن به گوهر شعر، محاكات يا همان تخيل است. فن شعر او داراي ويژگيها، نكات و ديدگاههايي نوين است. پژوهش حاضر در تلاش است رويكرد ابن‌سينا به بوطيقاي ارسطو را بررسي كند و در اين راه، فن شعر او را بر پاية ژانرهاي اصلي رسالة بوطيقاي ارسطو بازخواني ميكند. گذرگاه رسيدن به اين آرمان، با رويكردي تحليلي‌ـ‌توصيفي و روش گردآوري داده‌ها بصورت كتابخانه‌يي، اينست كه با بررسي نظريات اين دو متفكر، به قصد ابن‌سينا در نگارش بوطيقاي شعر ايراني دست يابيم.

فاقد چكيده لاتين