بررسي و تبيين تشكيك در محمولات عرضي از ديدگاه ميرقوام‌الدين رازي تهراني

فاقد عنوان لاتين

فيلسوفان مسلمان هر ممكن‌الوجودي را زوجي تركيبي از ماهيت و وجود ميدانند. از زمان ميرداماد اين پرسش مطرح شد كه اصالت با كداميك از اين دو است؛ با وجود يا با ماهيت؟ بتبع بحث از اصالت و اعتباري بودن وجود و ماهيت، مسئلة تشكيك نيز مطرح شد؛ سؤال اساسي اين بود كه وجود مشكك است يا ماهيت؟ قائلان به اصالت وجود معتقد بودند تشكيك از آنِ وجود است. در مقابل، قائلان به اصالت ماهيت بر اين باور بودند تشكيك از آنِ ماهيت است. در اين، ميان مير‌قوام‌الدين رازي ديدگاهي متفاوت از اين دو قول دارد و معتقد است تشكيك در ماهيت بمعناي محمولات ذاتي و همچنين در محمولات عرضي كه مبدأ اشتقاقشان مستند به ذات و ذاتي موضوع نباشد، محال است اما در محمولات عرضي كه مبدأ اشتقاقشان مستند به ذات و ذاتي موضوع باشد، تشكيك رخ ميدهد. مسئلة اصلي مقالة حاضر بررسي ديدگاه ميرقوام‌الدين رازي دربارة تشكيك در محمولات عرضي است. هدف از اين پژوهش نشان دادن قول سوم در اين مسئله است كه تا بحال مغفول مانده است. تحقيق به روش توصيفي ـ تحليلي و تا حدي با رويكرد تاريخي، فراهم آمده است. نتيجه‌يي كه از اين پژوهش برآمده اينست كه سخن ميرقوام‌الدين رازي، با توجه به سخن مشائياني همچون ارسطو، ميتواند درست و قابل دفاع باشد.

فاقد چكيده لاتين