اثربخشي آموزش توانمندي‌هاي منش فرهنگ‌محور بر تقويت توانمندي‌هاي منش و ارتقاي بهزيستي ذهني دانشجويان در دورۀ پيش‌بزرگسالي

Effectiveness of culture-based character strengths training on reinforcing character strengths and promoting students' mental well-being

زمينه: اخيرا مداخلات توانمندي‌هاي منش نتايج بسيار تأثيرگذاري بر افزايش بهزيستي در مطالعات متعدد در نقاط مختلف جهان داشته‌اند. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسي اثربخشي آموزش توانمندي‌هاي منش فرهنگ‌محور بر تقويت توانمندي‌هاي منش و ارتقاي بهزيستي ذهني دانشجويان در دورۀ پيش‌بزرگسالي بود. روش: اين مطالعه از نوع شبه ­آزمايشي و با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماري پژوهش دانشجويان دانشگاه تهران در سال تحصيلي 1398-1399 بودند كه از ميان آنها تعداد 34 دانشجوي كارشناسي ارشد به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (19 نفر) گنجانده شدند. ابزارهاي استفاده‌شده در اين پژوهش شامل مقياس بهزيستي ذهني (اندروز و رابينسون، 1991) و نسخه ايراني سياهۀ توانمندي­هاي منش (حسني‌راد، 1399) بود. قبل از اجراي مداخله از دو گروه پيش‌آزمون گرفته شد. سپس گروه آزمايش مداخلۀ توانمندي‌‌هاي منش فرهنگ‌محور (حسني‌راد، 1399) را طي 12 جلسۀ 60 دقيقه‌اي دريافت نمود. پس از اجراي مداخلات، پس‌آزمون و يك ماه بعد آزمون پيگيري از دو گروه به عمل آمد. داده‌هاي به‌دست‌آمده توسط تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ­ها: نتايج مرحله پس‌آزمون نشان داد كه در گروه آزمايش، ميزان نمرات رضايت از زندگي، عاطفه منفي، و توانمندي‌هاي منش و فضائل (شامل خرد، شجاعت، انسانيت، و تعالي) همه در مقايسه با گروه گواه بالاتر بوده است (01/0 P<). تغييرات مشاهده‌شده در گروه آزمايش در مرحلۀ پيگيري نيز تا حدي پايدار بود. نتيجه‌گيري: بر اين اساس مي‌توان نتيجه گرفت كه بستۀ تدوين‌شده در افزايش توانمندي‌هاي منش و بهزيستي ذهني دانشجويان نقش مؤثري داشت.

Background: Recently, character strengths-based interventions have had very effective results on increasing well-being in numerous studies in different parts of the world. Aims: The aim of the present study was to evaluate the effectiveness of character strengths training on reinforcing of character strengths and promoting students' mental well-being in emerging adulthood period. Method: This study was a semi-experimental research with pre-test, post-test design and a control group. Research population consisted of students of the University of Tehran during 2019-2020 academic year from among whom 34 MA students were selected using convenient sampling method and were assigned to experiment (15 individuals) and control (19 individuals) groups. Research tools used in the study included Mental Well-being Questionnaire (Andrews & Robinson, 1991) and Iranian Character Strengths Questionnaire (Hassaniraad, 2020). Before the interventions, pretest was conducted for the two groups. Then, the experiment group received Character Strengths Culture-Based Interventions (Hassaniraad, 2020) for 12 60-minutes sessions. After the interventions, post-test and one month later, follow-up was performed on both groups. The obtained data were analyzed by repeated measures analysis of variance. Results: The post-test results showed that in the experiment group, the scores of life satisfaction, negative emotion, and character strengths (including wisdom, courage, humanity, and transcendence) all were at a higher level compared to the control group (P< 0/01). Observed changes in the experiment group were also somewhat stable at the follow-up stage. Conclusions: Based on the results, it can be concluded that the package developed has an effective role in reinforcing character strengths and promoting students' mental well-being.