مقايسه اثربخشي مشاوره گروهي با رويكرد عقلاني – هيجاني - رفتاري (REBT) و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر ميزان بخشودگي زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي

Comparison of the effectiveness of group counselling based on rational, emotional and behavioral therapy (REBT) and acceptance and commitment therapy (ACT) on forgiveness of women affected by marital infidelity

زمينه: خيانت زناشويي در دهه‌هاي اخير افزايش داشته است. با توجه به آسيب‌هاي روانشناختي كه به دنبال عدم بخشش همسران توسط زناني كه با خيانت زناشويي روبرو شده‌اند، رخ مي‌دهد، پرداختن به اثربخش‌ترين مداخلات درماني براي افزايش بخشودگي در زنان آسيب‌ديده از خيانت اهميت دارد. هدف: پژوهش حاضر به دنبال مقايسه اثربخشي مشاوره گروهي با رويكرد عقلاني – هيجاني - رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ميزان بخشودگي زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي است. روش: در اين پژوهش از روش شبه ­آزمايشي از نوع پيش­ آزمون، پس ­آزمون و پيگيري استفاده شد. جامعه آماري شامل تمام زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي مراجعه‌كننده به دو مركز مشاوره و يك مطب روان ­پزشك در شهر شيراز در سال 98 بود كه از بين آنان با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس 30 نفر انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه جايگزين شدند. شركت ‌كنندگان قبل، بعد و دو ماه پس از اتمام درمان‌ها پرسشنامه بخشودگي ري (1998) را تكميل كردند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه دو درمان بر افزايش بخشودگي تأثير دارد (0/01 p<) و هيچ‌يك بر ديگري برتري ندارد (0/05 p>). نتيجه­ گيري: مي‌توان گرفت علي‌رغم تفاوت محتوا و فرآيند دو رويكرد درمان عقلاني – هيجاني - رفتاري و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، عناصري مانند تخليه هيجاني، اميدوار كردن و همگاني بودن تجربه انساني كه در هر دو درمان مشترك است، عواملي هستند كه بر افزايش بخشودگي تأثير مي‌گذارند و درمانگران، به‌منظور افزايش بخشش در زنان آسيب‌ديده از خيانت همسرانشان، مي‌توانند از هر دو رويكرد درماني به يك‌ميزان استفاده كنند.

Background: Marital infidelity has increased in recent decades. The psychological disorders occur following the non-forgiveness of women who have experienced husbands’ infidelity. Therefore, it is important to address the most effective therapeutic interventions to increase forgiveness in women affected by infidelity. Aims: The purpose of this study was to determine comparison of the effectiveness of training based on rational, emotional and behavioral therapy (REBT) and acceptance and commitment therapy (ACT) on forgiveness of women affected by marital infidelity. Method: In this research, quasi experimental with pretest-posttest and follow-up with control group design was used. From all the women with husbands’ infidelity who referred to two counseling centers and a psychiatric office in Shiraz, 30 women were selected and were randomly assigned to two experimental and control groups (10 each). The two experimental groups received Rational, Emotional and Behavioral therapy (REBT) and Acceptance and Commitment Therapy (ACT) and the control group did not receive any intervention. All participants completed the Forgiveness Questionnaire (FQ) in three stages of pre-test, post-test and follow-up. Results: The results showed that the two treatments increase forgiveness (p<0/01) and neither is superior to the other (p> 0/05). Conclusions: Therefore It can be concluded that in despite of the difference between content and process of the two approaches of rational-emotional-behavioral therapy (REBT) and acceptance and commitment therapy (ACT), it seems that elements such as emotional discharge, hope and universal experience which are things that are common to both therapies, are the factors that could have influence on the rise of forgiveness, and therapists can use both treatment approaches equally to increase forgiveness in women affected by infidelity.