تأثير برنامه آموزش فرزندپروري مثبت بر نيمرخ ارتباط مادران و كودكان كم‌شنوا

The Effectiveness of Positive Parenting Program Training on Relationship Profile of Mothers and Deaf Children

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي برنامه آموزش فرزندپروري مثبت بر نيمرخ ارتباط مادر با كودك ناشنوا انجام شد. روش: روش پژوهش شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه گواه بود. 40 نفر از مادران دانش ­آموزان ناشنوا كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي از مدارس استثنايي شهرستان‌هاي تهران انتخاب شده بودند در اين پژوهش شركت داشتند. شركت‌كنندگان به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش گواه 20 نفري تقسيم شدند. گروه آزمايش، برنامه آموزش فرزندپروري را در 16 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت كردند در حالي كه به گروه‌هاي كنترل اين آموزش ارائه نشد. ابزار اين پژوهش مقياس رابطه مادر-كودك پيانتا بود. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه گروه‌ آزمايش و گواه حداقل در يكي از خرده‌مقياس‌هاي رابطه مادر-كودك تفاوت معناداري دارند. نتايج نهايي تحليل كوواريانس چندمتغيري حاكي از آن بود كه برنامه آموزش فرزندپروري بر نيمرخ ارتباط مادر با كودك ناشنوا اثر مثبت و معناداري داشت (001/0P<). نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه آموزش مهارت‌هاي فرزندپروري منجر به بهبود نيمرخ ارتباط والدين با كودك مي‌شود، برنامه‌ريزي جهت آموزش فرزندپروري مثبت اهميت ويژه‌اي دارد.

Objective: The aim of the present research was the effectiveness positive parenting program (triple-p) on relationship profile of mothers and deaf children. Methods: Study procedure was semi-experimental with pretest-posttest design with control group. 40 mothers of deaf students participate in this study that selected random clustering from exceptional schools of Tehran provinces. Participants were divided into two experimental and control groups, each of which was consisted of 20 individuals. Experimental group received triple-p in 16 sessions lasting for 90 minutes, while control group did not. The instrument of present research was parent-child relationship scale (PCRS). Findings: The results showed that experimental and control groups had significant difference, at least in one of the subscales of PCRS. The final results of MANCOVA showed that triple-p had significant and positive effect on interaction profile of mother-child (P<0/001). Conclusion: Since parenting skills training can lead to enhancement of relationship profile of parent-child, planning for triple-p training has particular importance.