عنوان مقاله :
نقش ميانجي گري خوددلسوزي در رابطه ي بين علائم وسواس فكري عملي با احساس گناه پرستاران
عنوان به زبان ديگر :
The role of mediating self-compassion in the relationship between the symptoms of obsessive-compulsive disorder with nurses' guilty feelings
پديد آورندگان :
شهميري، نورا دانشگاه غير انتفاعي كومش - گروه روانشناسي، سمنان، ايران , عزيزي، ليلاسادات دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان - گروه پرستاري، گرگان، ايران , ابوالقاسم زاده، مونا دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان، سمنان، ايران , سنگاني، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي، اهواز، ايران
كليدواژه :
وسواس , خوددلسوزي , احساس گناه
چكيده فارسي :
هدف: رفتارهاي وسواسي در شرايط گوناگون مي تواند تجربه هاي احساسي متفاوتي را سبب گردد، بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي نقش ميانجي گري خوددلسوزي در رابطه ي بين علائم وسواس فكري عملي با احساس گناه پرستاران انجام شد.روش: پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مبتني بر روش مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه پژوهش حاضر را تمامي 486 پرستار زن شهر گرگان در بيمارستان هاي دولتي بودند. در اين پژوهش براي تعيين حجم نمونه با توجه به تعداد متغيرهاي مشاهده شده و تخصيص ضريب 20 براي هر متغير مشاهده شده 340 نفر به عنوان حجم نمونه به روش دردسترس انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل، پرسشنامه احساس گناه كوگلر و جونز (1992)، پرسشنامه وسواس فكري عملي هاجسون و راچمن (1977) و پرسشنامه خوددلسوزي ريس و همكاران (2011) بودند.يافته ها: يافته ها نشان داد روابط معنا داري بين علائم وسواس فكري عملي پرستاران و خوددلسوزي با احساس گناه وجود داشت و مدل پژوهش تاييد شد و به طور كلي 57 درصد از احساس گناه توسط علائم وسواس فكري عملي پرستاران و خوددلسوزي قابل تبيين مي باشد. همچنين متغيرهاي علائم وسواس فكري عملي پرستاران و خوددلسوزي بر احساس گناه اثر مستقيم معنادار دارند و مسير غير مستقيم علائم وسواس فكري عملي پرستاران با ميانجي گري خوددلسوزي بر احساس گناه تاييد گرديده شد.نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش بر ضرورت نقش رفتارهاي وسواسي پرستاران بر تجربه احساس گناه تاكيد نمود كه مي تواند دلالت هاي كاربردي براي درمان گران و مشاوران در جهت كاهش احساس گناه با توجه به در نظر گرفتن ابعاد خوددلسوزي در پرستاران ارايه دهد.
چكيده لاتين :
Aim: Obsessive-compulsive behaviors in different conditions can lead to different emotional experiences. Therefore, this research was conducted with the aim of investigating the role of mediating self-compassion in the relationship between the symptoms of obsessive-compulsive disorder with nurses' guilty feelings.
Methods: A descriptive study was a correlation type based on the structural equation modeling method. The research population was all 486 nurses of Gorgan women in governmental hospitals. In this study, 340 nurses were selected as the sample size by available method to determine the sample size according to the number of observed variables and the allocation of coefficient 20 for each variable observed. Data collection tools consisted of Kugler and Jones guilty questionnaires (1992), Hodgson & Rachman & Rachman Obsessive-Compulsive Inventory (1977) and Raes and et al self-compassion Questionnaire (2011).
Results: Findings showed that there was a significant relationship between the symptoms of obsessive-compulsive disorder and self-compassion with guilt and the research model was confirmed. Overall, 57% of the feelings of guilty were explained by the symptoms of nurses' obsessive-compulsive disorder and self-compassion syndrome. Also, the variables of nurses obsessive-compulsive symptoms and self-compassion had a direct effect on the feeling of guilt. The indirect pathway of nurses' obsessive-compulsive symptoms was confirmed by self-compassion on guilty feelings.
Conclusion: The results of this study emphasized the necessity of the role of nurses' obsessive behaviors on the experience of guilty feelings, which can provide implications for therapists and counselors in reducing guilty feelings considering the dimensions of self-meditation in nurses.
عنوان نشريه :
مشاوره شغلي و سازماني