اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه بر علائم اختلال اضطراب اجتماعي و دشواري در تنظيم هيجان: مطالعه تك آزمودني

The Effectiveness of Unified Trans diagnostic Treatment on Social anxiety symptoms and Difficulty in Emotion Regulation: Single-Subject Design

درمان فراتشخيصي يكپارچه يكي از درمان‌هاي روانشناسي جديد است كه اثر آن بر بسياري از اختلالات هيجاني تأييد شده است؛ پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه بر علائم اختلال اضطراب اجتماعي و دشواري در تنظيم هيجان در مبتلايان به اين اختلال انجام شد. پژوهش حاضر از نوع طرح‌هاي تك آزمودني خط پايه بود كه جامعه آماري آن را تمامي بيماران داراي اختلال اضطراب اجتماعي مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي خدمات روانشناختي و روانپزشكي شهر نيشابور در سال 1396 تشكيل داد كه از بين اين افراد 2 فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي، به‌صورت هدفمند و براساس ارزيابي چندبعدي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. اين افراد طي 15 جلسه 45 تا 60 دقيقه‌اي تحت درمان فراتشخيصي يكپارچه قرار گرفتند و درمراحل خط پايه، سنجش دوم، سوم و چهارم با استفاده از پرسشنامه هراس اجتماعي كانور و مقياس دشواري در تنظيم هيجان گراتز و رومر ارزيابي شدند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از شاخص درصد بهبودي، درصد كاهش نمرات، شاخص تغييرپذيري كوهن، اندازه اثر و تحليل ديداري تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه هر دو شركت‌كننده در طي درمان و پس از درمان، كاهش قابل‌توجهي را در نمرات علائم اضطراب اجتماعي و دشواري در تنظيم هيجان تجربه كردند؛ براساس نتايج پژوهش حاضر، به نظر مي‌رسد درمان فراتشخيصي يكپارچه مي‌تواند براي كاهش علائم اضطراب اجتماعي و دشواري در تنظيم هيجاني اين بيماران پيشنهاد شود.