نقش رضايت از زندگي در پيش‌بيني خشم در محيط مدرسه

The role of life satisfaction and in predicting Anger in the school environment

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي نقش رضايت از زندگي در پيش‌بيني خشم در محيط مدرسه بود. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري عبارت بود از كليه دانش آموزان مقطعمتوسطه دوره اول شهرستان سراوان به تعداد 7054 نفر، كه از ميان آن‌ها 248 نفر به روش تصادفي خوشه‌اي انتخاب به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديدند. ابزار هاي گردآوري داده‌ها عبارت بودند از پرسشنامه رضايت از زندگي دينر و همكاران (1985)، و پرسشنامه چندبعدي خشم مربوط به مدرسه اسميت، فورلانگ و بيتز (1998). پايايي پرسش نامه ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 81/0 و 79/0 محاسبه شد. از ضريب همبستگي پيرسون، و رگرسيون خطي جهت آزمون فرضيات پژوهش استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين رضايت از زندگي و خشم مربوط به محيط مدرسه رابطه معكوس و معنادار وجود دارد، و رضايت از زندگي مي‌تواند خشم در محيط مدرسه دانش آموزان را پيش‌بيني كند.

The main purpose of this research was the role of life satisfaction in predicting Anger in the school environment. The research method was descriptive correlation. The statistical population included all the Secondary School students in saravn. The statistical population size was 7054 students. The number of 248 students, using Morgan's table were selected as a research sample. A cluster sampling was used as the sampling method. The Satisfaction With Life Scale (SWLS(1985, and Multidimensional School Anger Inventory (MSAI)1998 were used to obtained the necessary date to test research hyposis. The mentioned data’s content-related reliability was estimated to arrange 0/81, and 0/79by using the Cronbach's Alpha Coefficient. To analyze the data, Pearson correlation coefficient , and linear regression have been used.The results showed that There was a negative and significant relationship between life satisfaction and Anger in the school environment. The Results revealed that life satisfaction predicted Anger in the school environment