تاثير شن ‌بازي بر كاهش ناگويي هيجاني دانش‌آموزان نارساخوان

The effect of sand play therapy on reducing Alexithymia in dyslexic students

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير روش شن بازي بر كاهش ناگويي هيجاني دانش‌آموزان نارساخوان انجام شد. اين پژوهش از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه‌ي دانش‌آموزان پسر نارساخوان داراي ناگويي هيجاني پايه‌هاي دوم و سوم شهر قروه بود، كه در سال تحصيلي 99-1398 به مراكز اختلالات يادگيري و هسته مشاوره اين شهر، ارجاع داده شده بودند. نمونه‌هاي اين پژوهش، شامل 20 دانش‌آموز پسر نارساخوان داراي ناگويي هيجاني پايه‌هاي دوم و سوم بود كه به‌طور نمونه‌گيري هدفمند گزينش گرديد. سپس اين تعداد نمونه به‌طور تصادفي در دو گروه 10 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس محقق ساخته ناگويي هيجاني، آزمون وكسلر چهار و آزمون نارساخواني نما بود. پيش‌آزمون در هر دو گروه آزمايش و كنترل انجام شد. سپس روش مداخله‌اي شن‌بازي بر روي گروه آزمايش اجرا شد و گروه كنترل هيچ مداخله مشابهي را دريافت نكرد، و پس‌آزمون بعد از اجراي روش شن‌بازي در هر دو گروه آزمايش و كنترل انجام شد. نتايج تحليل واريانس چند متغييره نشان داد كه آزمودني‌هاي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در متغيير ناگويي هيجاني بعد از اجراي روش شن‌بازي كاهش معناداري را نشان‌دادند(002/0p <). نتايج اين پژوهش نشان‌داد كه روش شن‌بازي بر كاهش دشواري در بيان احساسات(03/0p <)، كاهش دشواري در خيالپردازي(02/0p <)، كاهش دشواري در تشخيص احساسات از تغييرات فيزيولوژيكي(002/0p <) و كاهش تفكر عيني(001/0p <) تفاوت معناداري داشت. اما بر كاهش دشواري در شناسايي احساسات تفاوت معناداري نداشت(05/0p>).

The purpose of this study was to investigate the effect of sand play on reducing Alexithymia in dyslexic students. The study was a pretest-posttest with control group. The statistical population of this study was all dyslexic male students with second and third grade Alexithymia who were referred to counseling and learning disorders centers of Qorveh city in 1389-99 academic year. The samples of this study included 20 dyslexic male students with second and third grade Alexithymia who were selected by purposeful sampling. Then, these samples were randomly divided into two groups of 10 experimental and control groups. Research instruments included researcher made Alexithymia scale, Wechsler IV test and NEMA dyslexia test. Pre-test was performed in both experimental and control groups. Then, the intervention group received the same intervention and the control group did not receive any similar intervention. The results of multivariate analysis of variance showed that the subjects in the experimental group showed a significant decrease after the boating method compared to the control group (p < 0.002). The results of this study showed that boating method reduced the difficulty describing feelings (p < 0.03), decreased the difficulty in fantasies (p < 0.02), reduced the difficulty in distinguishing emotions from physiological changes (p < 0.002) and There was a significant difference in reduction of externally orientated thinking style (p < 0.001). But there was no significant difference in decreasing difficulty identifying one's own feelings (p> 0.05).