كليدواژه :
كيفيت محيط آموزشي , خودناتوان‌سازي تحصيلي , تعلل‌ورزي تحصيلي , خوش‌بيني تحصيلي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش كيفيت محيط آموزشي در خودناتوان‌سازي تحصيلي با توجه به ميانجي‌گري تعلل-ورزي تحصيلي و خوش‌بيني تحصيلي انجام شد. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و معادلات ساختاري و جامعه آماري پژوهش، شامل كليه دانشجويان دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه حكيم سبزواري در سال1396 حدود 1300 نفر بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس 300 نفر انتخاب شدند. داده‌ها از طريق پرسشنامه اندازه‌گيري ادراك محيط آموزشي داندي (روف و همكارن، 1997)، پرسشنامه خودناتوان‌سازي تحصيلي (جونز و رودوالت، 1982)، پرسشنامه تعلل‌ورزي تحصيلي (سواري، 1390) و پرسشنامه خوش‌بيني تحصيلي (اسچنن-موران و همكاران، 2013) گردآوري و به روش هميستگي-مدل معادلات ساختاري و به‌وسيله‌ي نرم‌افزار Amos22 تجزيه و تحليل شدند. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مدل با داده‌هاي پژوهش حاضر، برازش مناسبي دارد و ادراك از محيط يادگيري اثر مستقيم و معناداري بر خودناتوان‌سازي تحصيلي (15/0-)، تعلل‌ورزي تحصيلي (25/0-) و خوش‌بيني تحصيلي (40/0) داشت و اثر مستقيم تعلل‌ورزي بر خودناتوان‌سازي تحصيلي (20/0) معنادار بود. علاوه براين، ادراك از محيط يادگيري تنها از طريق تعلل‌ورزي تحصيلي بر خودناتوان‌سازي (07/0-) اثر غيرمستقيم و معناداري در سطح 01/0 داشت. بنابراين با ايجاد يك جو مثبت از محيط يادگيري مي‌توان ادراك دانشجويان از آنرا بهبود بخشيده و در كاهش گرايش آنها به تعلل‌ورزي تحصيلي و استفاده از راهبردهاي خودناتوان‌سازي مؤثر واقع شده و آنها را به تحصيل خوش-بين نمود.
چكيده لاتين :
The present study aims at analyzing the importance of the academic environment in academic self-handicapping with a focused emphasis on the mediating role of academic procrastination and optimism. . The research method is descriptive (correlating – structure study) and the statistical population includes all the students of the Faculty of Literature and Humanities, Hakim Sabzevari University, Khorasan, Iran. Out of 1300 students in 2017, 300 were selected using available sampling method.. To collect the data, Dundee questionnaires of, the perceptions of learning environment measurement (Rauf et al., 1997), a questionnaire on educational self-handicapping (Jones & Rudwalt, 1982), one on educational procrastination (savari, 2011), and another on educational optimism (Schönen Moran et al., 2013) were distribiuted. The data are analyzed using statistical software SPSS 22 and Amos, as well as the structural equation model. The results revealed that the perceptions of the learning environment have a significant negative effect on the academic self-handicapping (-0/15) and academic procrastination (-0/25); and a significant positive effect on the academic optimism (0/40) . Moreover, the academic procrastination had a significant positive effect on academic self-handicapping (0/20). and finally, the perceptions of the learning environment indirectly had a significant negative effect on the academic self-handicapping through academic optimism and academic procrastination ( -0/07). Besides, the research model acceptably fits the data all in all(0/01). The results emphasize the importance of positive perceptions of the learning environment, academic optimism, and academic non-procrastination in reducing the amount of students’ tendency towards academic self-handicapping.
