كليدواژه :
توحيد , تربيت توحيدي , تربيت اسلامي , كودكي , تأديب
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش بررسي و استخراج اصول تربيت توحيدي در هفت سال دوم زندگي فرد است. اين پژوهش با استفاده از روش‌هاي توصيفي، تحليلي و استنتاجي به واكاوي متون اسلامي در رابطه با تربيت توحيدي در هفت سال دوم زندگي كه در تعاليم ديني از آن با عنوان «دوره تأديب» نام برده مي‌شود پرداخته است. در اين دوره كاهش خود محوري وپديدآيي روحيه اطاعت‌پذيري و توسعه نسبي مؤلفه‌هاي معرفتي، عاطفي و عملي، زمينه را براي آغاز آموزش رسمي فراهم مي‌آورد. در اين پژوهش تربيت توحيدي با هدف بسترسازي و ايجاد آمادگي روحي و رواني در كودك به منظور ايجاد مبنايي براي استقرار و بنيان نهادن نگرش توحيدي در ديگر مراحل رشد، در سه بعد شناختي، عاطفي و ارادي (عمل) مورد بررسي قرار گرفت كه از مهم‌ترين يافته‌هاي آن مي‌توان به مواجهه با مفهوم واقعي زندگي، زمينه‌سازي درك مقدماتي مفهوم عبوديت، اثبات استدلالي وجود خدا، آشنايي كودك با صفات جمالي و جلالي خدا، شناخت خداوند از طريق سير آفاقي، شكل‌گيري محبت مبتني بر شناخت، پرورش احساس مسئوليت درباره خدا، پرورش و ارتقاي گرايشات دروني انسان، تشويق كودك به رابطه با خدا، ايجاد آمادگي لازم براي مواجهه با تكاليف الهي، آموزش عملي و متعهدانه مفاهيم ديني و ارتباط با گروه‌ها و اجتماعات مذهبي اشاره نمود.
چكيده لاتين :
This study aims at investigating and extracting the principles of monotheistic education in the second 7-year period of life. It uses descriptive, analytical, and inferential methods to explore Islamic texts regarding the monotheistic education in the second 7-year period of life called ‘correction period’ in religious teachings. In that period, reduction of egoism and origination of obedience spirit as well as relative promotion of epistemic, emotional and practical parameters prepare the ground for initiation of formal education. In this study, monotheistic education is investigated with the aim of preparing the ground and creating mental readiness in the child in order to create a basis for establishment of monotheistic attitude in other stages of growth in cognitive, emotional and volitional (practical) dimensions. The followings are among its most important findings: facing the real meaning of life, preparing the ground for preliminary understanding of the concept of servitude to God, argumentative proof of God’s existence, making the child familiar with God’s attribute of glory and attribute of beauty, knowing God through external journey, formation of affection on the basis of cognition, fostering the sense of responsibility to God, fostering and promoting human’s internal proclivities, encouraging the child to establish relationship with God, creating readiness necessary for facing divine obligations, practical teaching of religious concepts with commitment, and contact with religious groups and communities.
