شماره ركورد :
1201812
عنوان مقاله :
مطالعه مروري روش‌هاي حذف آرسنيك از منابع آبي
عنوان به زبان ديگر :
A Review of Arsenic Removal Methods from Water Resources
پديد آورندگان :
حسن زاده، مرضيه دانشگاه گيلان - دانشكده علوم - گروه شيمي، رشت , استوار، فريبا دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه شيمي، اروميه
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
39
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
46
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
آرسنيك , استاندارد , منابع آبي , روش حذف , نانوذرات
چكيده فارسي :
بسياري از آلاينده‌هاي موجود در آب براي سلامتي انسان و محيط زيست، مضر و سمي شناخته شده‌اند. در ميان اين آلاينده‌ها آرسنيك از اهميت بيشتري برخوردار است، چرا كه ميليون‌ها نفر در معرض آب آشاميدني آلوده به آن قرار دارند. سازمان بهداشت جهاني، حد مجاز آن را كمتر از 0/01 ميلي گرم در ليتر (10 ميكرو گرم در ليتر) در آب آشاميدني مشخص كرده است و همچنين حد مجاز آرسنيك در استاندارد 1053 ايران نيز همين مقدار گزارش شده است. در اين مطالعه به بررسي تكنيك هاي مختلف حذف آرسنيك و همچنين كارايي نانوذرات مختلف در تصفيه آرسنيك از آب آشاميدني پرداخته شده است. از روشهاي متداول حذف آرسنيك از منابع آبي مي‌توان به اكسيداسيون، انعقاد و لخته سازي، اسمز معكوس و اولترافيلتراسيون، تعويض يوني، گياه پالايي و فناوري هاي نوين با تكيه بر استفاده از نانوذرات اشاره نمود. يافته ها نشان داد علي‌رغم درصد بالاي حذف آرسنيك با استفاده از روش هايي مانند اكسيداسيون، تعويض يوني و شناورسازي با هواي محلول، اين روش‌ها از لحاظ اقتصادي به صرفه نبوده و مدت زمان حصول به راندمان بهينه بالا مي‌باشد. اخيراً استفاده از نانوذرات بسيار مورد توجه قرار گرفته است؛ بطوري‌كه با استفاده از نانوذرات اكسيد فلزاتي مانند آهن مغناطيسي، روي، مس، سريم و آلومينيم مي‌توان آرسنيك محلول در منابع آبي با غلظت بالاي mg/L 50 را به‌طور كامل حذف نمود و پس از اشباع شدن جاذب، با واجذب آلاينده، امكان چندبار استفاده از جاذب‌ها ميسر مي باشد. در نتيجه، استفاده از نانوذرات نسبت به فرايندهاي شيميايي بهتر بوده و با توجه به راندمان بالا در زمان كم، از لحاظ اقتصادي به صرفه مي باشد.
چكيده لاتين :
Many of the pollutants in water are known to be harmful for human health and toxic for environment. Among these pollutants, Arsenic is more important because millions of people are exposed to contaminated drinking water. The World Health Organization (WHO) has identified the permitted limit of below 0.01 mg/L (10 micrograms per liter) for arsenic in drinking water and the same amount for arsenic has been reported in Iran's 1053 standard. In this study, various techniques have been investigated for removing Arsenic and efficiency of different nanoparticles in treatment of Arsenic from drinking water. Common methods of removing Arsenic from water sources are including oxidation, coagulation and flocculation, reverse osmosis and ultrafiltration, ion exchange, phytoremediation and new technologies based on the use of nanoparticles. The findings showed that despite of the high arsenic removal percentage using different methods such as oxidation, ion exchange and floating with dissolved air, these methods are not economic and a lot of time is required to achieve optimal efficiency. Recently, the use of nanoparticles has become very popular, so that metal oxide nanoparticles such as magnetic iron, Zinc, Copper, Serum, and Aluminum can completely eliminate Arsenic soluble with a high concentration of 50 mg/L in water sources and after the adsorbent is saturated, it is possible to use the regeneration of adsorbents, repeatedly by adsorbing the pollutant into the adsorbent. As a result, the use of nanoparticles is better than chemical processes and is economic due to their high efficiency in a short time.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
پژوهش و فناوري محيط زيست
فايل PDF :
8305079
لينک به اين مدرک :
بازگشت