عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي آموزش اجتماعي-عاطفي و آموزش ذهن آگاهي بر افزايش جهتگيري مثبت نسبت به مدرسه
عنوان به زبان ديگر :
A comparison of the effectiveness of social-emotional learning and mindfulness training on increasing positive orientation towards School
پديد آورندگان :
احمدي، مليحه دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن , هاشميان، كيانوش دانشگاه الزهرا - گروه روان شناسي، , درتاج، فريبرز دانشگاه علامه طباطبايي - گروه روان شناسي تربيتي , ابوالمعالي، خديجه دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن - گروه روان شناسي
كليدواژه :
آموزش اجتماعي عاطفي , آموزش ذهنآگاهي , جهتگيري مثبت نسبت به مدرسه
چكيده فارسي :
هدف پژوهش مقايسه اثربخشي آموزش اجتماعي عاطفي و آموزش ذهنآگاهي بر افزايش جهتگيري مثبت به مدرسه بود. روش پژوهش، آزمايشي با طرح پيشآزمون-پسآزمون با گروه كنترل و پيگيري يك ماهه بود. جامعه آماري شامل دانشآموزان دختر پايه اول دوره اول متوسطه شهر زنجان در سال تحصيلي 96- 95 بود. 339 دانشآموز به روش تصادفي خوشهاي چند مرحلهاي انتخاب و پرسشنامه جهتگيري مثبت به مدرسه را تكميل كردند و 45 نفر انتخاب و بطور تصادفي در گروههاي كنترل و آزمايشي گمارده شدند. گروه اول، 12 جلسه آموزش اجتماعي-عاطفي و گروه دوم 8 جلسه آموزش ذهنآگاهي دريافت كردند. براي تجزيه و تحليل دادهها از طرح تركيبي دو راههاستفاده شد. نتايج نشان داد آموزش عاطفي اجتماعي در مقايسه با آموزش ذهنآگاهي و گروه كنترل منجر به بهبود رضايت از مدرسه و نگرش نسبت به همكلاسيها شده است (01/0>P)، اما در احساس تعلق به مدرسه و تلاش تحصيلي تفاوتي ديده نشد و اثر آنها در طول زمان تداوم داشت. بنابراين،آموزش اجتماعي عاطفي و آموزش ذهنآگاهي ميتواند به عنوام يك روش مداخلهاي در افزايش جهتگيري مثبت به مدرسه در دانشآموزان مورد استفاده قرار گيرد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to compare the effectiveness of mindfulness training and social-emotional learning on increasing positive orientation toward school. The research method was quasi-experimental design with pre-test, post-test with experimental group and control group and one-month follow-up. The population included all female students in the first grade of high school in the academic year 2016-2017. 339 students completed a researcher-made questionnaire with a positive attitude towards school and among whom 45 subjects were selected and were assigned into the experimental groups and a control group. The first experimental group received 16 sessions of combined training. The second experimental received 8 sessions of mindfulness training. The two-way mixed design (ANOVA) was used in order to analyze the data. The results indicated that social emotional learning compared with mindfulness training and control group resulted in improved school satisfaction and attitude toward classmates (p < 0.01), but there was no difference in the sense of belonging to the school and educational effort, and their effects continued over time.
عنوان نشريه :
روان شناسي مدرسه