بررسي بومي‌سازي مؤلفه انصاف در روايي ساخت آزمون‌هاي سرنوشت‌ساز با تأكيد بر فقه تربيتي

Investigating the Localization of the Fairness Component in the Validity of Constructing Crucial Tests with Emphasis on Educational Jurisprudence

مسئله انصاف و عدالت آموزشي به‌ويژه در ارزشيابي و آزمون‌سازي اهميت ويژه‌اي دارد. وقتي كه از ارزشيابي براي اتخاذ تصميمات مهم و سرنوشت‌ساز مانند ورودي دانشگاه يا استخدام شغلي استفاده مي‌شود، اين اهميت مضاعف مي‌شود. به دليل همين اهميت، بحث انصاف جز جدايي‌ناپذير بسياري از تحقيقات و يافته‌هاي نظري بوده است كه بر روي روايي آزمون‌هاي سرنوشت‌ساز انجام گرفته است. بسياري از محققان در اين زمينه (مزيك، 1985 و بك من و پالمر، 1996) مؤلفه انصاف را جزء زيرساخت‌هاي روايي سازه آزمون مي‌دانند كه در صورت عدم توجه به آن، عواقب اجتماعي، اقتصادي و روان‌شناسي فراواني را براي آزمون‌دهنده در پي دارد. علي‌رغم اهميت اين موضوع، در كشور ما كه داراي يك بافت اسلامي و مختصات تربيتي خاص است، به اين موضوع از منظر دين و تربيت ديني پرداخته نشده است. ازآنجاكه اين پديده با حقوق انسان‌ها سر و كار دارد، فقه تربيتي يكي از محتمل‌ترين حوزه‌ها براي ورود ديني به اين موضوع است؛ ازاين‌رو مقاله حاضر تلاشي است با اتخاذ يك قالب نظري به مؤلفه‌هاي اصلي زير _ سازه انصاف در روايي آزمون دست يابد و سپس با اضافه كردن ملاحظات فقهي تربيتي اين مؤلفه‌ها، رويكردهايي را براي بومي‌سازي اين پديده مهم ارائه دهد. نتايج تحقيق نشان داد كه فقه تربيتي از زاويه سه رويكرد معرفت شناختي، قاعده _ محور و مبنا _ محور امكان ورود به اين مسئله مهم را دارد.

فاقد چكيده لاتين