اصل زرّين اخلاقي و پيشگيري حقوقي استفاده نامشروع از پايگاه داده ها

زمينه: گردآوري داده هاي افراد در قالب پايگاه داده ها يكي از روش هاي نويني است كه همراه با پيشرفت فناوري اطلاعات سير رو به رشدي داشته است. استفاده از پايگاه داده ها در امر مديريت و سياست گذاري چالش هايي را درزمينه هايي چون نقض حريم خصوصي و رعايت هنجارهاي اخلاقيِ پذيرفته شده ايجاد كرده است. روند روزافزون استفاده از پايگاه داده ها در سازمان هاي دولتي و خصوصي ايران ابعاد اخلاقي و حقوقي نويني را مطرح كرده است كه نيازمند بحث و انديشه است. هدف از انجام اين پژوهش در وهله نخست، اثبات غير اخلاقي بودن استفاده از داده ها بدون اخذ رضايت از صاحب داده در پرتو قاعده زرين اخلاقي است. در گام بعد سعي خواهد شد كه با بيان موضع قانوني اتحاديه اروپا و خلأهاي قانوني نظام حقوقي ايران، پيشنهادهايي را براي وضع موجود ارائه دهيم. نتيجه گيري: براي احتراز از تناقض منطقي بايد داده هاي افراد را فقط با لحاظ كردن اصول حاكم بر استفاده از داده ها به كار برد و عنصر رضايت را مدنظر قرار داد. به منظور تدوين نظام حقوقي جهت تحكيم هنجارهاي اخلاقي در اين زمينه، با مطالعه رژيم قانوني حاكم بر حمايت از داده ها در اتحاديه اروپا برخي از كاستي هاي نظام حقوقي ايران در عرصه قانون‌گذاري مشخص مي گردد كه راهكارهايي براي بهبود آن پيشنهاد شده است.