تحليل فضايي كاربري هاي چندمنظوره شهري با تلفيق روش MCDM و GIS ؛ مطالعه موردي: پناهگاه هاي اضطراري شهر سراوان

با تمركز جمعيت در شهرها كه حاصل غلبه شهرنشيني در دهه‌هاي اخير مي‌باشد، توجه به امنيت و ايمني شهرها توسط مديران و برنامه‌ريزان شهري بيشتر شده است. داشتن شهري ايمن و امن نيازمند بهره‌گيري چندمنظوره از فضاهايي است كه در شرايط عادي كاربري معمول خود را دارند و در شرايط بحران مي‌توانند به‌عنوان پناهگاه اضطراري و مركز مديريت بحران مورد استفاده شهروندان قرار گيرند. در واقع اين نوع استفاده از اماكن، تحت عنوان كاربري‌هاي چندمنظوره در مديريت بحران ياد مي‌شود. هدف اين پژوهش تحليل فضايي و مكان‌يابي كاربري‌هاي چندمنظوره در شهر سراوان (از شهرهاي مرزي جنوب‌شرق كشور) است. تحقيق حاضر از نوع كاربردي و روش آن توصيفي تحليلي است كه با روش‌هاي تلفيقي تصميم‌گيري چندمعياره و سيستم اطلاعات جغرافيايي صورت پذيرفته است. نتايج اين تحقيق به‌صورت نقشه‌هاي با كلاس‌بندي پنج‌طبقه‌اي و ده‌طبقه‌اي ارائه گرديده است. طبق نتايج، شمال‌شرق شهرسراوان بهترين موقعيت را از لحاظ مكان‌يابي كاربري‌ها و فضاهاي چندمنظوره با امتياز فازي (2.7)داشته، بزرگ‌ترين پهنه بامناسب‌ترين شرايط در شمال‌شرق شهر و در جنوب‌شرقي،جنوب و جنوب‌غربي نيز بهترين موقعيت‌ها باتوجه به تحليل موجود است.البته با اين توضيح كه مساحت‌پهنه در اين محدوده بسيار پايين است. پهنه وسيعي از شهركه كمانه‌اي را تشكيل مي‌دهد در شمال‌غرب شهر به سمت جنوب‌شرقي شهر با امتياز فازي (1.54) نيز از لحاظ معيارهاي مورد بررسي داراي شرايط نامناسب است. البته با توجه به كلاس‌بندي نقشه در طيف ده‌طبقه‌اي، نقشه نهايي در بدنه همين پهنه نيزشرايط را به‌‌صورت يكسان نشان نمي‌دهد و در اين پهنه نيز موقعيت‌هايي مناسب‌تر نسبت به پهنه‌هاي اطراف آن مي‌توان براي كاربري‌هاي چندمنظوره با توجه به جميع موارد ديگر در نظر گرفت.