عدم استماع شهادت فرزند نامشروع و مغايرت آن با كرامت انساني

بي‌ترديد استناد حقوق انساني در مفهوم اسلامي آن به خداوند حكيم ويژگي‌هايي به آن عطا مي‌كند كه مهم‌ترين آن پاس‌داشت عدالت و صيانت از كرامت انساني است. يكي از مسائلي كه در اين زمينه قابليت طرح دارد، بازخواني برخي از احكام مرتبط با فرزندان نامشروع است؛ از جمله اينكه گفته شده است شهادت شخص متولد از زنا قابليت استماع ندارد، اگرچه عادل بوده و به لوازم مسلماني پايبند باشد. نيك روشن است كه ضرورت بحث افزون بر سنجش چنين فتوايي در ترازوي تعاليم ناب مكتب اماميه، پاسخ‌گويي به برخي پرسش‌هاي كلامي و شبهات اعتقادي نيز خواهد بود؛ چه اينكه برداشت‌هاي متفاوت برخي از فقيهان را نبايد به پاي دانش فقه و نيز مكتب مترقي اماميه، كه بنايش بر عدل و داد استوار است، نوشت. لذا جستار حاضر با روش توصيفي‌تحليلي و با نگاهي مسئله‌محورانه مستندات مطرح‌شده را در بوته نقد و تحليل قرار مي‌دهد و به اين نتيجه مي‌رسد كه ادله ادعايي خالي از مناقشه نيست و با ناتمام‌بودن ادله‌اي كه به آن استناد كرده‌اند، مقتضاي اطلاقات و عمومات باب، پذيرش شهادت چنين اشخاصي است.