معيارها و شاخص‌‏ها: الزامي براي شناخت، بكارگيري و ارزيابي حكمراني خوب در منابع طبيعي

در دهه‌هاي اخير موضوع «حكمراني خوب»، توجه مجامع علمي بسياري را به خود معطوف كرده است. هر يك از محققان، حكمراني خوب را با ابعاد و اهداف مختلفي تعريف نموده‌اند. تعدد ديدگاه در خصوص حكمراني خوب موجب پيچيدگي تبيين معيار و شاخص‌هاي مربوطه شده است. در حال حاضر سردرگمي در خصوص انتخاب معيارهاي حكمراني خوب، به‌ويژه در زمينه منابع طبيعي به يك مشكل اساسي براي محققان تبديل شده است. دليل اصليِ ايجاد اين چالش، مواجۀ منابع طبيعي با دو بُعد طبيعي و اجتماعي مي‌باشد. در حقيقت تقابل اين دو بُعد، باعث مي‌شود عدم يكپارچه‌نگري، عدم مشاركت گروداران و عدم جامع‌نگري‌هاي مديريتي در زمينه منابع طبيعي، افزايش يابد. در اين پژوهش، از طريق مطالعات كتابخانه‌اي و به كمك روش توصيفي-تحليلي، معيارهاي حكمراني خوب احصاء شده؛ سپس، معيارهاي حكمراني خوب در مديريت منابع طبيعي پيشنهاد شده است. آنچه مسلم است، شناخت، بكارگيري و ارزيابي معيارها و شاخص‌هاي حكمراني خوب، موجب بهبود وضعيت مديريت منابع طبيعي خواهد شد.