سنجش ترجيحات حضوري زنان در عرصه‌هاي عمومي شهر تهران

عرصه‌هاي عمومي فضا بايد به‌گونه‌اي نظام يابند كه بتواند حضور زنان را در كنار مردان و بدون دغدغه‌ها و محدوديت‌هاي فردي و اجتماعي ميسر سازد. در واقع عرصه‌هاي عمومي فضا بايد به‌گونه‌اي نظام يابند كه بتواند حضور زنان را در كنار مردان و بدون دغدغه‌ها و محدوديت‌هاي فردي و اجتماعي ميسر سازد. مسئله اصلي تحقيق درك ساختارهاي پنهان ذهني بانوان در محيطهاي شهري و الزامات حضوري آنها است. در اين پژوهش تلاش مي‌شود ميزان رضايتمندي و تمايل بانوان به حضور در عرصه‌هاي عمومي در منطقه 22 شهر تهران را ارزيابي نماييم. همچنين ميزان مردانه يا زنانه بودن و عدالت جنسيتي هر يك از عرصه‌هاي عمومي از منظر بانوان مورد بررسي قرار مي‌گيرد. اين تحقيق كاربردي بوده و از نظر پارادايمي در زمره رويكردهاي انتقادي است. اطلاعات مورد نياز از طريق پرسشنامه و مصاحبه به‌دست آمده است. تحليل‌هاي صورت گرفته نشان مي‌دهد از ميان فضاهاي بررسي شده، وجود عرصه‌هاي عمومي فعاليت تجاري بيشترين ميزان تأثير را حضور بانوان عرصه‌هاي عمومي ‌دارد. پس از آن عرصه‌هاي عمومي فعاليت مذهبي، ورزشي، تفريحي و فرهنگي قرار دارند. همچنين مشخص شد فضاهاي تجاري، تفريحي، ورزشي، فرهنگي و مذهبي به ترتيب بيشتر عدالت جنسيتي را از نظر بانوان دارند. بر اساس نتايج مدلWGR مشخص شد حق به شهر در بخش‌هاي شمالي منطقه و بالاي اتوبان همت شرايط مطلوب‌تري را دارد و محدوده‌هاي غربي منطقه، امتياز كمتري را به‌دست آورده‌اند. همچنين بررسي متغيرهاي مدل نشان مي‌دهد، در مناطقي كه دسترسي مناسبي به امكانات و خدمات شهري دارند، دو عامل فاصله از فعاليت‌هاي تجاري و تفريحي ارتباط مستقيمي با حق به شهر دارند.