سنجش و سطح‌بندي توسعه يافتگي شهرستان‌هاي استان همدان از لحاظ شاخص‌هاي بهداشت و درماني با استفاده از تاپسيس فازي (FTOPSIS) و Arc GIS

در جريان هرگونه تصميم گيري اعم از برنامه ريزي، مديريت، ارزيابي و يا كنترل چنانچه در طلب و جستجوي شرايطي مطلوب هستيم، بايد در راستاي ايجاد تعادلي منطقي و واقع بينانه بين مناطق به لحاظ برخورداري از امكانات و خدمات حركت كنيم. گام اول در جهت چنين حركتي شناخت وضع موجود و امكانات و محدوديت هاي آن است. مسأله اساسي تحقيق اين است كه توزيع متعادلي از نظر امكانات بهداشتي و درماني در سطح استان همدان برقرار نيست. روش مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي-تحليلي و رويكرد حاكم بر آن كاربردي است. داده هاي مورد نياز با بهره گيري از آمار مربوط به سالنامه آماري استان همدان در سال 1392 استخراج گرديده و جهت ارزيابي شهرستان هاي استان از لحاظ برخورداري از خدمات بهداشتي– درماني از 14 شاخص استفاده گرديده است. تحليل داده ها با استفاده از تكنيك آنتروپي شانون و تاپسيس فازي (FTOPSIS) و با استفاده از نرم افزار SPSS صورت پذيرفته و به منظور ترسيم نقشه ها از نرم افزار Arc GIS استفاده گرديده است. يافته هاي تحقيق حاكي از آن بود كه پراكنش شاخص هاي بهداشتي درماني در پهنه استان همدان به صورت قطبي و ناموزون است و رابطه اي منطقي بين سطح جمعيت و سطح توسعه بهداشتي درماني برقرار نيست به گونه اي كه شهر همدان مركز سياسي اداري استان برخوردارترين شهر بوده و بقيه شهرستان هاي استان در شرايط متوسط بالا و پايين و محروم قرار دارند. نتايج پژوهش ضرورت نگاهي عدالت محور در عرصه برنامه ريزي و توزيع خدمات به منظور ارائه خدمات با مطلوبيت بهتر و اقتصادي است.