اثربخشي آموزش ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس بر سلامت روان و كيفيت زندگي زنان مبتلا به سندرم روده تحريك پذير

مقدمه: سندرم روده تحريك پذير يك اختلال گوارشي شايع است كه يكي از علل مهم كاهش كيفيت زندگي و سلامت رواني افراد جامعه مي باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس بر سلامت روان و كيفيت زندگي زنان مبتلا به سندرم روده تحريك پذير انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه بيماران زن مبتلا به اختلال گوارشي مراجعه كننده به كلينيك هاي تخصصي كبد و گوارش شهر تهران در شش ماه اول سال 1397 بودند. تعداد 24 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي ساده در گروه هاي آزمايش و كنترل تخصيص داده شدند. آموزش ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس روي گروه آزمايش در 8 جلسه 90 دقيقه اي به مدت دو ماه اعمال شد و گروه كنترل در اين مدت مداخله اي دريافت نكردند. پرسشنامه هايي كه جهت جمع آوري اطلاعات از گروه نمونه در نظر گرفته شدند عبارت بودند از: مقياس سلامت رواني (1973)، مقياس كيفيت زندگي (1998) و پرسشنامه علايم روده تحريك پذير (2005). براي تجزيه و تحليل آماري داده ها از تحليل كوواريانس تك متغيري به كمك نرم افزار SPSS22 استفاده شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار سلامت روان در گروه آزمايش و كنترل در پيش آزمون به ترتيب 7.97+103.98 و 7.67+102.30 و در پس آزمون 4.82+127.8 و 7.11+101.4 به دست آمد كه بيانگر تفاوت معنادار بود (0.05 p). ميانگين و انحراف معيار كيفيت زندگي در گروه آزمايش و كنترل در پيش آزمون به ترتيب 4.24+34.22 و 04.19+35.4 و در پس آزمون 2.26+52.5 و 1.23+35.4 بود كه در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معنادار داشت (0.05 p). نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش ذهن آگاهي مبتني بر كاهش استرس بر سلامت روان و كيفيت زندگي زنان مبتلا به سندرم روده تحريك پذير موثر است. پيشهاد مي گردد با تكيه بر آموزش اين مولفه و تقويت آن ميزان استرس را در زنان كاهش و ميزان سلامت روان و كيفيت زندگي را در آنان افزايش داد.