تحليل و نقد ديدگاه جِسي پرينز در رد فطري بودن اخلاقيات

هدف مقاله‌ حاضر دفاع از فطري بودن غالب گزاره‌‌هاي اخلاقي است. براي اين كار لازم است به ادعا و استدلال‌‌هاي مخالفان فطري بودن هنجارهاي اخلاقي پاسخ گفته شود. جسي پرينز از جمله فيلسوفان اخلاق است كه تلاش كرده است با كمك برخي استدلال‌‌ها، فطري بودن هنجارهاي اخلاقي را نفي كند. فهم رويكرد پرينز مبتني بر شناخت نوع نگاه وي بر حقيقت فطرت و هنجار اخلاقي و منشأ آن هنجار است. وي معتقد است فنوشيپ روان‌شناختي p زماني فطري است كه از طريق مكانيسم‌‌هاي روان‌‌شناختي مختص به p حاصل شود. وي همچنين هنجارهاي اخلاقي را تحت تأثير عواطف و احساسات مي‌‌داند، البته نه به اين معنا كه حقايق اخلاقي عين احساسات و عواطف باشند. در اين مقاله ضمن تبيين اجمالي ديدگاه پرينز در مورد حقيقت فطرت و منشأ هنجارهاي اخلاقي و نفي فطري بودن چنين هنجارهايي، تلاش مي‌‌شود برخي نقدهاي وارد بر اين رويكرد بيان شود. براي نقد ديدگاه پرينز – به‌‌ويژه از ديدگاه سوزان دوير و كاندرا سري‌‌پادا استفاده مي‌‌شود. در نهايت به اين نتيجه مي‌‌رسيم كه فطري بودن غالب هنجارهاي اخلاقي قابل دفاع‌‌تر است، هرچند برخي هنجارهاي اخلاقي نيز فطري نيستند.