تحليل تعاملات ميان ذي نفعان كليدي در يك نظام نوآوري منطقه اي (مطالعه موردي: منطقه ويژه علم و فناوري ربع رشيدي)

تحليل نظام هاي نوآوري منطقه‌اي نقش محوري در سياست‌گذاري نوآوري براي شكل‌دهي به شرايط نوآوري و نيز خلق مزيت منطقه‌اي دارد. براي موفقيت در توسعه نظام نوآوري و افزايش كارايي در تخصيص منابع محدود، شناسايي و تمركز بر ظرفيت‌هاي موجود اهميت دارد. در اين مقاله براساس رويكرد مارپيچ 3گانه صنعتدانشگاهدولت، روشي براي انتخاب و ارزيابي تعاملات ميان ذي‌نفعان نظام نوآوري منطقه‌اي ارائه شده است. روش پيشنهادي در تحليل ذي‌نفعان نظام نوآوري منطقه ويژه علم و فناوري ربع رشيدي تبريز مورد استفاده قرار گرفته است. ابتدا ذينفعان نظام نوآوري استان آذربايجان شرقي شناسايي شده و سپس با تحليل علاقه‌منديقدرت ذينفعان كليدي تعيين مي‌شوند؛ سپس ميزان تعاملات ميان آنها تحليل شده و راهكارهايي جهت توسعه نظام نوآوري در استان ارائه مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهد محوري‌ترين ذي‌نفعان جهت توسعه نظام نوآوري منطقه‌اي در استان، پارك علم و فناوري، اداره كل فناوري اطلاعات و ارتباطات و شركت‌هاي دانش‌بنيان مي‌باشند. با استفاده از نتايج تحليل انواع سه گانه تعامل (دانشي،توليدي، زيرساختي) ميان ذينفعان منتخب ، پيشنهادهايي براي تقويت تعاملات و در نهايت توسعه نظام نوآوري منطقه در يك تكامل تاريخي ارائه شده است.