مباني تربيت اخلاقي در نظريه انسان شناسي شهيد مطهري(ره)

هدف پژوهش حاضر، استخراج مباني تربيت اخلاقي از نظريه انسان شناسي شهيد مطهري(ره) است. روش پژوهش تحليلي ـ استنباطي بوده و به‌منظور گردآوري داده‌هاي لازم جهت نيل به اهداف پژوهش، منابع موجود و مرتبط با استفاده از برگه‌هاي فيش‌برداري از منابع، جمع‌آوري و با شيوه‌ تحليل محتواي كيفي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته است. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه تربيت اخلاقي مبتني‌بر ايمان و تفكرات ديني بوده و به مفهوم زمينه سازي پرورش روح انسان، خصلت ها، سجايا و ملكات و همچنين تقويت اراده مي باشد كه درپي توسعه دروني متربي است و مواردي مانند شرافت و كرامت ذاتي انسان به علت انتساب روح آدمي به خدا، نهفته‌شدن ارزش‌هاي انساني به‌صورت استعداد فطري، فطري‌بودن گرايش انسان به اخلاق، ديني‌بودن گرايش اخلاقي انسان، تعارض مندي بين گرايش هاي مادي و معنوي انسان، دروني‌بودن ريشه تنازعات انساني، فطري‌بودن خودآگاهي، زمينه‌سازبودن خودآگاهي براي خودشناسي، خودسازي اخلاقي ازطريق اراده، لازم‌بودن آزادي معنوي براي نيل به كمالات اخلاقي در ابعاد فردي و اجتماعي، اثرپذيري، اكتسابي‌بودن كمال و وابسته‌بودن رشد كمال به رشد متعادل ارزش هاي انساني ازجمله مباني تربيت اخلاقي در نظريه انسان شناسي شهيد مطهري(ره) هستند.