برآورد و تحليل اثرات گردشگري بر پايداري اقتصاد و درآمد شهروندي و شهرداري‌ها (مطالعه موردي: شهربابك - كرمان)

امروزه صنعت گردشگري باعث ايجاد و رونق سرمايه‌گذاري‌هاي كلان در آن دسته از زيرساخت‌هايي شده كه شرايط زندگي افراد محلي را بهبود و ارتقاء مي‌بخشند و از سوي ديگر از طريق اشتغال و ارز آوري براي شهروندان و سازمان‌هاي متولي مديريت شهري همچون شهرداري‌ها با ايجاد منابع درآمدي مي‌تواند موجبات توانمندي اقتصاد شهروندان و سازمان‌هاي متولي را فراهم آورد. بنابراين با علم به اين موضوع، پژوهش حاضر سعي بر آن دارد تا اثرات گردشگري را بر اقتصاد شهري و پايداري درآمد شهرداري‌ها مورد سنجش و واكاوي قرار دهد. جامعه آماري اين پژوهش شامل شهروندان و كاركنان شهرداري شهربابك مي‌باشند كه با استفاده از فرمول كوكران، نمونه‌اي به حجم 265 نفر انتخاب گرديد. همچنين آزمون پيش‌آهنگي براي بدست آوردن ضريب اعتبار پرسشنامه انجام گرفت كه ضريب اطمينان آلفاي كرونباخ آن 0.83 به دست آمد كه حاكي از مناسب بدون ابزار پژوهش بوده است. براي تحليل داده‌ها از آمار استنباطي شامل (آزمون تي تك نمونه‌اي، تحليل خوشه‌اي، جدول توافقي و آزمون همگوني كاي دو) استفاده گرديده است. نتايج آزمون T تك نمونه‌اي و آزمون همگني كاي دو بر اساس جدول توافقي نشان مي‌دهد كه اولاً گردشگري توانسته است موجبات توانمندي و پايداري اقتصاد شهري را در شهربابك فراهم آورد. ثانياً بر اساس يافته‌ها مشخص گرديد كه در سطح 99 درصد اطمينان مابين گردشگري به عنوان متغير مستقل تحقيق و پايداري درآمد شهروندان و شهرداري‌ شهربابك رابطه مستقيم و معني‌داري پابرجا است.