بررسي اثر نوفه‌ها بر كاهش ضريب واكنش به سود حسابداري

عمده تحقيقاتي كه به بررسي روابط بين اطلاعات حسابداري و متغيرهاي بازار پرداخته اند، به كاهش ارتباط ارزشي اطلاعات حسابداري و به خصوص سود تأكيد داشته اند. در واكاوي اين پژوهش ها، پيش فرضي وجود دارد مبني بر اينكه قيمت بازار، جايگزين مناسبي براي ارزش سهام محسوب مي شود؛ ادعايي كه به عقيده بسياري از محققان، ممكن است موجب ايجاد استنباط هاي اشتباه در نتيجه گيري بر اساس اين نوع تحقيقات شود. انبوهي از شواهد در پژوهش هاي قبلي گزارش شده است كه نشان مي‌دهند، واكنش بازارها به اطلاعات گزارش شده و از جمله اطلاعات حسابداري مقتضي نيست و بازار، حداقل در كوتاه‌مدت، اثرات اطلاعات جديد را به درستي منعكس نمي كند و اين موضوع، خود ممكن است عاملي تأثيرگذار بر استنباط ها در خصوص كاهش سودمندي اطلاعات حسابداري باشد. براي آزمون محرك هاي كاهش همبستگي سود حسابداري با بازده سهام، در اين پژوهش، ابتدا روند زماني تغييرات در همبستگي سود حسابداري با بازده سهام بررسي شده و سهم هر يك از اين دو متغير در تغييرات اين رابطه آزمون شد. نتايج تجربي به دست آمده از بررسي دوره 15 ساله پژوهش حاكي از آن است كه توان توضيح دهندگي سود حسابداري در طول زمان كاهش معناداري داشته است اما اين كاهش، به دليل نوفه در بازده سهام بوده كه اين ويژگي بازده سهام، در طول دوره تحقيق افزايش يافته است. نوفه در سود سهام، اگرچه عاملي براي كاهش همبستگي بين دو متغير به شمار مي آيد، اما اثرات آن از لحاظ آماري معني دار نمي باشد و روند اثرات نيز در طول زمان كاهش پيدا كرده است.