توسعه زنجيره ارزش محصولات كشاورزي صادرات محور در راستاي تحولات جهاني مبتني بر سياست‌هاي‌ اقتصاد مقاومتي

توسعه و مقاوم‌سازي زنجيره‌هاي ارزش محصولات كشاورزي مي‌تواند به عنوان يك ابزار قدرتمند در راستاي كاهش فقر و مبارزه با چالش امنيت غذايي و تاب‌آوري در مواقع بحراني و شوك‌آور به ويژه در كشورهاي در حال توسعه مورد توجه قرار گيرد و به اجراي سياست‌هاي اقتصاد مقاومتي مبني بر درون‌زا و برون‌نگر بودن كمك كند و بي‌توجهي به آن باعث كاهش سرمايه‌گذاري و از بين رفتن فرصت‌هاي شغلي شود. در اين راستا، اهداف پژوهش شناسايي عوامل مؤثر داخلي و خارجي زنجيره ارزش محصول استراتژيك چاي و ارائه راهبردهايي براي توسعه پايدار زنجيره ارزش اين محصول جهت رونق توليد در نظر گرفته شد؛ زيرا اين موضوع به لحاظ تحقق سياست‌هاي كلان نظام از نظر اقتصادي، اجتماعي، زيست‌محيطي، رقابتي و سياسي امنيتي از اهميت بالايي برخوردار است. لذا پژوهش بلحاظ هدف كاربردي، از نوع پيمايشي تحليلي و در آن از رويكرد كيفي بهره گرفته شد. بدين ترتيب ابتدا مروري بر مباني نظري و پيشينه پژوهش انجام گرفته و با بهره‌گيري از رويكرد تحليلي مقايسه‌اي، زنجيره‌هاي ارزش چاي كشورهاي برتر بررسي شد؛ سپس براي گردآوري داده‌ها، ابتدا نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهديدها طي جلسات هم‌انديشي انفرادي و گروهي (طوفان ذهني) احصاء و به منظور جمع‌بندي عوامل داخلي و خارجي، فرم‌هاي نظرسنجي ميان خبرگان صنعت چاي توزيع گرديد. پس از گردآوري فرم‌ها، 12 نقطه قوت، 24 نقطه ضعف، 21 فرصت و 24 تهديد جمع‌بندي و در راستاي ساماندهي و توسعه آن،راهبردهاي يكپارچگي استراتژيك/ بهينه سازي بخشهاي توليدي و راهبردهاي توليد صادرات محور و رسوخ در بازار ارائه گرديد.