نقش واسطه‌اي دروني سازي آرمان‌هاي اجتماعي در رابطه بين بازخوردهاي اجتماعي- فرهنگي و نارضايتي از ظاهر بدني

مقدمه: اين پژوهش با هدف تعيين نقش واسطه‌اي دروني‌سازي آرمان‌هاي اجتماعي در رابطه بين بازخوردهاي اجتماعي فرهنگي و نارضايتي از ظاهر بدني انجام گرفت. روش: برمبناي يك طرح همبستگي 270 زن مراجعه‌كننده به مراكز زيبايي منطقه 2 شهر تهران در سال 98 با دامنه سني 20 تا 40 سال به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌هاي روابط چند بعدي بدن – خود (كش، 1997) و بازخوردهاي اجتماعي – فرهنگي به ظاهر3 (تامسون و همكاران، 2000) پاسخ دادند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل مسير استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد مدل پيشنهادي بين متغير‌ها از برازش قابل قبولي برخوردار است. اثر مستقيم زيرمقياسهاي اهميت (B=0.-122,p 0.05) و فشار (0.141-=ß، 0.05 P) از بازخوردهاي اجتماعي فرهنگي، و اثر مستقيم زيرمقياس درونيسازي عمومي (B=-0.276,p 0.001) از دروني‌سازي آرمان‌هاي اجتماعي به صورت منفي بر نارضايتي از ظاهر بدني معنادار هستند. اثر مستقيم دروني‌سازي ورزشكار (B=0.222,p 0.001) به صورت مثبت بر نارضايتي از ظاهر بدني معنادار است. اين يافته‌ها نشان دادند بازخوردهاي اجتماعي فرهنگي با واسطه دروني‌سازي آرمانهاي اجتماعي بر نارضايتي از ظاهر بدني زنان اثر غيرمستقيم معنادار دارد. همچنين 17 درصد از واريانس نارضايتي از ظاهر بدني توسط متغيرهاي پيش‌بين تبيين شد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، بررسي عوامل زمينه‌ساز دروني‌سازي آرمان‌هاي اجتماعي مي‌تواند گامي موثر در جهت پيشگيري از نارضايتي از ظاهر بدني و مشكلات وابسته به آن باشد.