چكيده فارسي :
هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش زودهنگام بر عملكرد و يادداري تكليف توالي حركتي بود. پژوهش حاضر به‌لحاظ هدف از نوع كاربردي و از نظر گردآوري داده‌ها، نيمه‌آزمايشي بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان و خدمه دانشكده علوم دانشگاه شهيد چمران اهواز در نيم سال دوم 1397 بودند كه از بين آن‌ها به روش نمونه‌گيري هدفمند و در دسترس، 36 آزمودني پسر راست دست، دامنه سني 18 تا 27 سال، سالم از نظر سيستم عصبي (فاقد بيماري‌هاي نورولوژيك) انتخاب و در سه گروه 12 نفري آموزش زودهنگام، ديرهنگام و گواه گمارده شدند. در اين مطالعه، براي گردآوري اطلاعات و ارزيابي نمونه‌ها از پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ)، آزمون مختصر وضعيت رواني- شناختي (MMSE)، مقياس كلي ارزيابي تمرين و تجربه كار با موسيقي، رايانه و تايپ (GIMTRE) و نرم‌افزار تكليف ارائه محرك‌هاي متوالي (SRTT) استفاده شد. در اين پژوهش، كل مداخله شامل دو فاز (اكتساب و يادداري) و 10 مرحله پاسخ بود كه طي آن‌ها نتايج عملكرد گروه‌ها با هم مقايسه شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي، آزمون شاپيرو- ويلك، t همبسته و تحليل واريانس دوراهه و يك‌راهه استفاده شد. در مرحله اكتساب، در دو مؤلفه زمان و دقت پاسخ، در تمام بلوك‌هاي حركتي بين گروه‌هاي آزمودني تفاوت معناداري وجود داشت و اين تفاوت، به‌نفع گروه آموزش زودهنگام بوده است. در آزمون يادداري نيز، اين تفاوت بين گروه‌ها مشهود بود و گروه آموزش زودهنگام سريع‌تر و دقيق‌تر از ديگر گروه‌ها به محرك‌ها پاسخ دادند. اين يافته‌ها از احتمال نوعي دوره حساس در دوران كودكي و غني‌تر كردن آموزش حركتي از طريق تمرين و تجربه، جهت بهبود عملكرد حركتي را در مراحل بعدي زندگي حمايت مي‌كند.
چكيده لاتين :
The main purpose of this study was to investigate the effect of early instruction on performance and retention of motor sequence task. The research method was applied and quasi-experimental type. The statistical population included all students and staff of the Faculty of Science in Shahid Chamran University of Ahvaz in the second half of 2017, that among them, 36 right-handed subjects, aged 18 to 27 years, indicating healthy nervous system (lack of neurological diseases) were selected using purposeful and available sampling method. They were divided into three groups of 12 subjects, including the early training, late training, and control group. In this study, General Health Questionnaire (GHQ), Mini Mental State Examination (MMSE), General Index of Musical Training and Related Experience (GIMTRE), and Serial Reaction Time Task (SRTT) software were used to collect information and evaluate the samples. The intervention consisted of two phases (acquisition and retention) and 10 stages for response to sequential stimuli during which the results of the groups’ performance were compared. Data were analyzed using descriptive statistics, Shapiro-Wilk test, independent-t, mixed and one way ANOVA test. In the acquisition phase, for the two components of response time and accuracy, there was a significant difference in all the blocks between the groups and this difference was in favor of the early training group. In addition, in the retention test, the difference between the groups was evident, and the early training group responded to stimuli faster and more accurately than the late training and control groups.These findings support the idea that there may be a sensitive period during childhood in which enriching motor training through practice and experience can enhance motor performance in the next stages.
