معرفي منبع ناكارايي جديد به دليل انتخاب نامناسب بردار قيمت در فضاي غير رقابتي در تحليل پوششي داده ها (مطالعه موردي: شركت پالايش نفت امام خميني شازند)

تحليل پوششي داده ها (DEA) ابزار مناسبي براي تخمين زدن انواع كارايي هاي مختلف مي باشد. شناسايي و تشخيص منابع ناكارايي نقش مهمي در تحليل عملكرد واحدها به منظور برنامه ريزي در جهت ارتقاي وضعيت واحدهاي تصميم گيرنده (DMUs) دارد. حال اگر اطلاعات مربوط به ورودي ها و خروجي ها و اطلاعات قيمتي واحدهاي تحت ارزيابي در اختيار ما باشد مي توانيم فقدان هاي مربوط به عدم دستيابي سود و درآمد و هزينه بهينه را با توجه به ميزان ناكارايي هاي مربوط به آنها محاسبه كنيم. در اين تحقيق قصد داريم مجموعه هاي امكان توليد قيمتي و هزينه اي جديدي را معرفي كنيم و برمبناي آنها يك منبع جديد ناكارايي و يك منبع جديد فقدان كه ناشي از انتخاب نادرست بردارهاي قيمت در فضاي غيررقابتي (يعني در شرايطي كه امكان تغيير در قيمت هاي ورودي ها و خروجي ها از يك DMU به DMU ي ديگر وجود دارد مي باشد) را ارائه دهيم.