مديريت تقاضاي برق خانگي با اصلاح ساختار تعرفه‌ها: رويكرد مدلسازي عامل‌بنيان

اخيرا عدم تعادل در ميزان توليد و مصرف برق كشور، موجب به وجود آمدن شرايط بحراني در برخي ايام سال شده است؛ در اين ميان بخش خانگي با سهم 51 درصدي، اصلي‌ترين عامل شكل‌گيري بحران‌هاي اوج مصرف در كشور مي‌باشد. در همين راستا مطابق تجربيات جهاني، مي‌توان اميدوار بود با بازنگري در ساختارهاي تعرفه‌اي بخش خانگي، الگوي مصرف در اين بخش تا حد قابل قبولي اصلاح شود. بدين منظور در اين پژوهش ابتدا با توجه به زيرساخت‌ها و طرح‌هاي در حال اجراي كشور، ساختار تعرفه‌اي جديدي كه به صورت تركيبي از برنامه‌هاي پاسخگويي بار زمان استفاده و ماكزيمم تقاضا مي‌باشد، پيشنهاد شده است. در بخش دوم اين پژوهش نيز با اعمال اين تعرفه به مشتركين خانگي و توسعه يك مدل عامل‌بنيان، رفتار مصرفي آن‌ها در زمان‌هاي اوج بار شبيه‌سازي مي‌شود. نتايج حاصل از اين شبيه‌سازي‌ها نشان داد مي‌توان با اعمال تعرفه جديد به مشتركين، ميانگين تقاضاي اوج بار آن‌ها را تا 6.15 درصد كاهش داد.