كليدواژه :
سياحت , گردشگري حلال , رهبانيت , سفر
چكيده فارسي :
ين پژوهش كه با روش توصيفي و تحليلي انجام شده، در پي آن است كه بين رواياتي كه سياحت را نكوهش كرده اند، با گردشگري حلال جمع كند. از اين پژوهش برمي آيد كه اسلام براي سياحت به معناي گردشگري اهدافي در نظر گرفته است. مواردي هم چون «سفر»، «سير»، «نفر»، «هجرت» و مانند اين ها زيرمجموعه سياحت قرار مي گيرند. اسلام، سياحتي را كه موجب بريدن از جامعه، سخن چيني، افساد بين ديگران و مانند اين ها مي شود، نمي پذيرد. كلمه «سياحت» در طول زمان تغييرات زيادي يافته است. رواياتي كه سياحت را نكوهش كرده اند، گردشگري حلال را نفي نمي كنند، زيرا اين نوع روايات، بر «سياحت» به معناي مذموم آن، يعني رهبانيت و انزواي متحرك، سياحت با هدفي غير شرعي هم چون افساد بين ديگران، سخن چيني و... دلالت دارند، اما سياحت خوب (گردشگري حلال)، موجب پايداري زندگي اجتماعي، استحكام نهاد خانواده، نشاط علمي، كسب تجارب مفيد و مانند آن مي شود. از همين رو در بحث نماز و روزه مسافر و ديگر تكاليف مشابه، احكام متفاوتي براي گردشگري حلال و حرام بيان شده است.
چكيده لاتين :
This research, which has been conducted using descriptive and analytical method, seeks to gather halal tourism among the narrations that have denounced tourism, and it can be found that Islam has set goals for tourism. Things like "travel," "journey," "person," "hijra," and so on are subset of tourism. Hadiths that have denounced travel do not negate halal tourism, because these kinds of hadiths speak of "tourism" in its represumed sense, i.e. monasticism and mobile isolation, safari with a non-religious purpose, such as deceiveness among others. Chinese and the like signify, but good tourism (halal tourism) leads to the sustainability of social life, strengthening the family institution, scientific vitality, gaining useful experiences and the like, so in the discussion of prayer and fasting traveler and the like, different rulings for halal and haram tourism are expressed.
Keywords: Tourism, Halal Tourism, divinity, Travel
