پتانسيل‌يابي خطر آب‌گرفتگي شهري با استفاده از مدل تابع شواهد قطعي (EBF) (مطالعه موردي: شهرك امام علي (ع) شهر مشهد)

سالانه در نقاط مختلف جهان، جان و مال بسياري از مردم در اثر وقوع سيل به مخاطره مي افتد. تغييرات كاربري اراضي، افزايش شهرنشيني، ساخت و سازهاي غير اصولي، سيستم فاضلاب قديمي و توسعه اراضي غيرقابل نفوذ در مناطق شهري اثرات مهمي در وقوع اين خطر دارند؛ لذا به‌منظور مديريت مناطق شهري، انجام اقدامات امدادي و اولويت‌بندي مناطق جهت رفع مشكل سيلاب ابتدا بايستي مناطقي كه بيشتر دچار مشكل مي شوند مشخص شوند. تحليل آسيب‌پذيري در مناطق شهري اغلب شامل معيارهاي چندگانه اي است كه با ايجاد سيلاب در ارتباط هستند. يكي از روش هايي كه با دقت كافي و با استفاده از اطلاعات موجود مي توان پتانسيل مناطق تحت خطر را مشخص كرد استفاده از مدل تابع شواهد قطعي (EBF) است كه در اين مطالعه براي تعيين پتانسيل خطر سيلاب در مناطق شهري استفاده شد. براي اين منظور از چهار لايه اطلاعاتي شامل لايه فاصله از كانال، شيب، تراكم زهكشي و ارتفاع استفاده گرديد. نقشه نهايي پتانسيل خطر آب‌گرفتگي شهري منطقه مورد مطالعه به چهار كلاس پتانسيل خطر كم، متوسط، زياد و خيلي زياد طبقه‌بندي شد. صحت پيش‌بيني نقشه پتانسيل خطر آب‌گرفتگي با استفاده از روش منحني مشخصه عملكرد نسبي (ROC) بررسي گرديده و ميزان مساحت زير منحني 81.27 درصد به دست آمد. نتايج نشان داد كه مدل تابع شواهد قطعي (EBF) براي پتانسيل خطر آب‌گرفتگي شهري در منطقه مورد مطالعه از دقت قابل قبولي برخوردار است.