واكنش هيدرولوژيكي به فعاليت هاي انساني و تغيير اقليم در حوزه آبخيز قلعه شاهرخ

تعيين سهم اثرات فعاليت هاي انساني و تغيير اقليم بر تغيير رواناب در حوزه آبخيز به منظور مديريت پايدار منابع آب بسيار حائز اهميت مي باشد. در اين مطالعه، از هفت روش براي تعيين اين سهم در حوزه آبخيز قلعه شاهرخ كه اصلي ترين سرشاخه رودخانه زاينده رود مي باشد، استفاده شد. اين هفت روش را مي توان به دو دسته شامل روش هاي تجربي و الاستيسيته محور تقسيم بندي نمود. ابتدا با استفاده از روش پتيت دوره پايه و تغييرات رواناب مشخص شد و سپس با استفاده از روش هاي مختلف سهم اثرات تغيير اقليم و فعاليت هاي انساني بر رواناب در حوزه تعيين گرديد. نتايج نشان داد كه به طور كلي فعاليت هاي انساني نقشي اساسي در كاهش رواناب در اين حوزه داشته اند. بر اساس نتايج به دست آمده، روش هاي تجربي و روش هاي بوديكو محور فعاليت هاي انساني به طور متوسط موجب كاهش رواناب به ترتيب به ميزان 5.64 درصد (47 تا 82 درصد) و 76 درصد (بين 70 تا 89 درصد) شده است. همچنين سهم تغيير اقليم در كاهش رواناب در حوزه مورد مطالعه بر اساس روش هاي تجربي و الاستيسيته محور به ترتيب 5.35 و 24 درصد بوده است. به طور كلي مي توان نتيجه گيري كرد كه روش هاي الاستيسيته محور به علت اينكه علاوه بر بارش و رواناب عوامل ديگر مثل تبخيرتعرق را مد نظر قرار مي دهند، روش هاي بهتري به منظور تعيين سهم اثرات فعاليت هاي انساني و تغيير اقليم در تغييرات رواناب در حوزه مي باشند.