اثر توازن الكتروليتي جيره و پروبيوتيك بر عملكرد و خصوصيات لاشه‌ي بلدرچين هاي ژاپني در شرايط تنش حرارتي

مطالعه حاضر به منظور بررسي اثرات توازن الكتروليتي جيره و پروبيوتيك بر عملكرد و خصوصيات لاشه بلدرچين هاي ژاپني در شرايط تنش حرارتي اجرا شد. تعداد 672 قطعه بلدرچين 20روزه در قالب آزمايش فاكتوريل سه عامله در چهار تكرار و در هر تكرار 14 پرنده در سنين 20 تا 37 و 20 تا 41 مورد بررسي قرار گرفتند. عوامل شامل سه سطح توازن الكتروليتي جيره (DEB)، (170، 220 و270 ميلي اكي‌والان بر كيلوگرم)، دو سطح پروبيوتيك پروتكسين (0 و100گرم در تن) و دو سطح دمايي (دماي معمول پرورش و دماي 34 درجه سانتيگراد) بودند. در ارزيابي صفات مرتبط با لاشه، جنسيت نيز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد، پرندگان تغذيه شده با پروبيوتيك در سن 20 تا 37روزگي بيشترين مصرف خوراك را داشتند، در حالي كه در همين دوره‌ي زماني بهترين ضريب تبديل خوراك بدون استفاده از پروبيوتيك به دست آمد (0/05 p). در دوره‌‌هاي پرورش20 تا 37 و 20 تا 41روزگي در شرايط تنش حرارتي، بهترين ضريب تبديل خوراك و افزايش وزن مربوط به DEB270 ميلي‌اكي‌والان بر كيلوگرم و تيمار فاقد پروبيوتيك بود. در شرايط متعارف دمايي بهترين ضريب تبديل و افزايش وزن در هر دوره‌ي زماني مربوط به جيره‌ي بدون پروبيوتيك و DEB 170 ميلي‌اكي‌‌‌والان بر كيلوگرم بود (0/05 p). استفاده از پروبيوتيك اثر معني‌داري بر وزن نسبي لاشه و وزن نسبي قلب داشت (0/05 p). همچنين، در درون هر جنس بيشترين وزن و درصد لاشه به تيمارهاي پروبيوتيك تعلق داشت (0/05 p). در اثر متقابل پروبيوتيك، دما و جنس، صفات مربوط اندام‌هاي داخلي لاشه، جنس نر بطور معني‌داري وزن نسبي بالاتري داشت. در مجموع استفاده از سطح 170 ميلي‌اكي‌والان بر كيلوگرم براي توازن الكتروليتي در شرايط معمول دمايي توصيه مي‌شود. از پروبيوتيك مي‌توان براي حصول به بهترين راندمان لاشه استفاده نمود.