بررسي نقش اسكله بر ويژگي‌‌هاي رويشي و زايشي درختان حرا (.Avicennia marina (Forssk.) Vierh)

هدف از اين پژوهش، بررسي نقش اسكله بر ويژگي‌‌هاي رويشي و زايشي درختان حرا (Avicennia marina (Forssk.) Vierh.) در دو منطقه خور آذيني و بندر خمير بود. ابتدا دو ايستگاه هم‌جوار با اسكله و شاهد در هريك از دو منطقه مذكور درنظر گرفته شد. سپس، دو توده سه هكتاري در هريك از ايستگاه‌‌هاي هم‌جوار با اسكله و شاهد انتخاب شد. در هريك از آن‎ها، سه ترانسكت 300 متري به‌صورت تصادفي منظم به فاصله‌هاي 50 متر از يكديگر درنظر گرفته شد. در هريك از ترانسكت‎ها، سه قطعه‌نمونه با ابعاد 10×10 متر مربع پياده شد و ويژگي‌‌هاي رويشي و زايشي درختان حرا با ارتفاع بيشتر از يك متر اندازه‎گيري شدند. اين داده‌ها با استفاده از آزمون تي‎استيودنت مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه در منطقه خور آذيني، درجه شادابي درختان حرا و نيز تعداد نها‌‌ل‌‌ها و ريشه‌‌هاي هوايي در ايستگاه شاهد به‌طور معني‌‌داري بيشتر از ايستگاه هم‌جوار با اسكله بود، اما از نظر ويژگي‌‌هاي رويشي ديگر شامل ارتفاع درخت، طول تاج و سطح تاج، اختلاف معني‌‌داري بين دو ايستگاه مذكور مشاهده نشد. در بندر خمير نيز درجه شادابي درختان حرا و سطح تاج در ايستگاه شاهد به‌طور معني‌‌داري بيشتر از ايستگاه هم‌جوار با اسكله به‌دست آمد، اما از نظر ويژگي‌‌هاي رويشي ديگر، اختلاف معني‌‌داري بين دو منطقه شاهد و هم‌جوار با اسكله مشاهده نشد. درمجموع، توده‎هاي شاهد با فاصله از اسكله، شرايط رويشي و شادابي بهتري داشتند، بنابراين توصيه مي‎شود كه براي كاهش اثرات منفي سازه‎هاي انسان‌ساخت بر جوامع جنگلي مانگرو، پژوهش‌هاي ديگري نيز انجام شود تا ‎با توجه ‌به اطلاعات پايه‎اي، سازه‎ها با حساسيت بيشتري مكان‎يابي شوند.