بررسي ساختاري الگوي سه مرحله‌اي خودكشي (نااميدي، درد، افسردگي، نيازهاي بين‌فردي، ظرفيت اكتسابي خودكشي و اقدام به خودكشي) در دانشجويان

Three-Step Structural Assessment of Suicide (Hopelessness, Ache, Depression, Interpersonal Needs, Acquired Capability for Suicide, and Suicide Attempt) in Students

هدف: خودكشي يكي از علل اصلي مرگ و مير، خصوصاً در نوجوانان و جوانان است. هدف از پژوهش حاضر بررسي ساختاري الگوي سه مرحله‌اي خودكشي در دانشجويان بود روش‌: پژوهش حاضر، توصيفي از نوع همبستگي بود كه با روش مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي بود كه 630 نفر از آنها به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامۀ اقدام به خودكشي دهينگرا، بودوشك و اُكانر (2016)، خرده‌مقياس نشانگان افسردگي _ گرايش به خودكشي، مقياس درد رواني بر مبناي تئوري اشنيدمن (1993)، مقياس نااميدي فراسر و همكاران (2014)، پرسشنامۀ نيازهاي بين‌فردي جوينر و همكاران (2005)، توانايي اكتساب شدۀ خودادراكي براي خودكشي بر اساس مطالعۀ ريمكويسين، هاوگود، اُگورمن و دي‌لئو (2016)، پرسشنامۀ ظرفيت خودكشي ديهينگرا (2018) بود. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مجموعۀ نااميدي و درد رواني مهم‌ترين پيش‌بيني‌گرهاي افكار خودكشي هستند و نبود نيازهاي بين‌فردي نقش محافظتي دارد. با اين حال، تنها توانايي اكتساب شدۀ خودكشي، آن هم به‌طور محدودي توانايي پيش‌بيني اقدام به خودكشي را دارد. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان دادند درد رواني و نااميدي هم به‌طور مستقيم و هم به طور غيرمستقيم از طريق ايده خودكشي و ظرفيت ادراكي خودكشي روي اقدام به خودكشي تاثير معنادار مي‌گذارد. همچنين ارتباط بين ظرفيت اكتسابي خودكشي با اقدام به خودكشي در مدل به دليل بار عاملي پايين و برازش بهتر مدل حذف شد. از اين يافته‌ها نتيجه گرفته مي‌شود كه اين مدل از برازش مناسبي در جامعۀ ايراني برخوردار است. مجموعه‌ي از نااميدي و درد رواني مطابق با مدل سه مرحله‌اي منجر به تشكيل افكار خودكشي مي‌شود و نبود نيازهاي بين‌فردي مي‌تواند به عنوان يك عامل محافظتي عمل كند.

Aim: Suicide is a main cause of death worldwide, especially in teens and adolescents. The aim of this research was a structural test of the three-step theory of suicide in students. Methods: Current research method was descriptive in the form of correlation that used structural equation model. Research community included all students of Mohaghegh Ardabili University, among whome 630 people were selected as sample through available sampling. Suicide Attempt questionnaire (Dhingra, et.al, 2018), Depressive Symptom-Suicidality Subscale (DSI-SS) Joiner et al. (2002), The Psychological Ache Scale based on Shneidman theory (1993), Hopelessness, Fraser, et.al (2014), Interpersonal Needs Questionnaire by Hill et.al. (2015), Self-Perceived Acquired Capability for Suicide by Rimkeviciene et.al. (2016), and Suicide Capacity Scale-3, by Klonsky & May (2015) were used. Fndings: Findings showed that the composition of psychological ache and hopelessness are the main predictors of suicide attempt, and lack of interpersonal needs has a protective role. However, just acquired capability for suicide, in some extent can predict suicide attempt. Conclusion: The results showed that Psychological ache and hopelessness have an effect on suicide attempt both directly and indirectly through the idea of ​​suicide and the acquired capacity of suicide. Also, the relationship between acquired capacity and suicide attempt in the model was eliminated due to its low factor loading and better fit of the model. From these findings we can conclude that the three-step Theory of suicide model has a good fitness in Iranian community. Based on 3-step model, combination of hopelessness and psychological ache can lead to suicide ideation, and lack of interpersonal needs can act as a protective factor.